در سوگ میثم کشتی اردبیل

کوچ جوانان لایق، با ادب و مؤثر در کارهای جمعی از دنیای فانی سخت و طاقت فرساست. شنیدن و باور کردن مرگ جوانان دوست داشتنی و آشنا به راز و رمز رفتار اجتماعی، دل آزار است و غیر قابل تحمل.

روزه باشی و هوای شهر هم سرد و ابری، خبر دار شدن از مرگ ناگهانی جوانی برومند از جامعه ورزش و کشتی اردبیل تن تو را می‌لرزاند و ته مانده رمقت را می‌گیرد و وجودت را به لرزه می‌اندازد.

تحمل این خبر که “میثم پورعلی” چشم از جهان فرو بست و به دیدار معبود شتافت به این آسانی‌ها نیست، اگر زانوانی قوی‌تر و محکم‌تر از کوه‌های سر به فلک کشیده هم داشته باشی قادر به سر پا ایستادن نخواهی بود.

او را به خاطر ادب و معرفت و روحیه پهلوانی و مردانگی‌اش همه دوست داشتند، میثم برای اهالی کشتی رفیقی صمیمی، دوستی وفادار و برای شاگردانش معلمی فداکار و آموزگاری بردبار، در مقابل مشکلات استوار و جوانی پرهیزکار بود.

عشق به آموختن و روحیه جنگندگی برای دستیابی به هدف در وجودش موج می‌زد. در کنار ورزش به امر تحصیل نیز اهمیت می‌داد و چنین بود که در هر دو جبهه پله‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت. زندگی‌اش با ورزش عجین بود و ادامه تحصیل در رشته تربیت بدنی بهترین دلیل بر ادعای وابستگی بیش از حد وی به ورزش بود.

او برای ورزش و کشتی اردبیل سرمایه‌ای بزرگ و قابل عتماد بود. وقتی مسئولیت هیئت کشی شهرستان اردبیل را هفته گذشته پذیرفت امیدواری برای تحرک بیشتر و حاکمیت وحدت و یک دلی بر فضای آن بیشتر و بیشتر شد. با مرگ زود هنگام این جوان مؤدب و اخلاق مدار، ورزش و کشتی اردبیل نیرویی مؤثر، عنصری کارآمد و چهره‌ای محبوب و دوست داشتنی را از دست داد.

امروزجامعه ورزش با یار ووفادار و دیرین‌اش خداحافظی می‌کند و میثم در دل خاک آرام می‌گیرد ولی یادش و خاطره‌اش برای همیشه در دل‌ها و تاریخ ورزش این دیار به یادگار می‌ماند.

برای خانواده محترم پورعلی و رامزی و برادر داغدارش رضا و برای دوستان عزادار و خانواده بزرگ کشتی اردبیل تسلیت می‌گوییم و برای آن مرحوم که دریایی از ادب و گوهری درخشان در دنیای پهلوانی و مردانگی بود از خداوند بزرگ غفران ابدی و برای تنها یادگارش سلامتی و صبر آرزو می‌نماییم.