خیانت در حق ورزش

در یک هفته مانده به روز برگزاری انتخابات دوره ششم شورای اسلامی، نامزدها چه آن‌هایی که در سطح جامعه شناخته شده هستند و چه افرادی که گمنام ولی جویای نام می‌باشند، روزهای پر التهابی را پشت سر می‌گذارند.

جلسات متعدد، فعالیت ستادها و عملیات شبانه پوستر چسبانی، رونق وعده‌ها و وعیدها و هزینه‌ها و ریخت و پاش‌ها، همگی نشان دهنده اوج علاقه نامزدها برای خدمت بی‌منت به شهروندان می‌باشد!!

ستادها چنان با ظرفیت تمام فعالیت می‌کنند گویی که در این شهر بحثی به نام کرونا وجود ندارد. عادی انگاری کرونا و دست کشیدن از رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌تواند عواقب ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد ولی کو گوش شنوا!! این که مدعی بشویم که مثلا ستادها فعال نباشند محال و نشدنی است ولی خواستن رعایت حداقل‌ها می‌تواند حق طبیعی شهروندان باشد.

کاندیداها در هر جمعی که ظاهر می‌شوند لیست بلند بالایی از برنامه‌ها، وعده‌ها و توانمندی‌ها ارائه می‌کنند. متأسفانه مقوله‌ای که در برنامه‌ها و صحبت‌ها و ادعاهای نامزدها جای خالی‌اش کاملا احساس می‌شود ورزش است و ورزش است و ورزش.

جای تأسف دارد کسانی که ایجاد شور و نشاط اجتماعی را از ولویت‌های برنامه خود می‌دانند در عمل خلاف آن را به اثبات می‌رسانند چرا که کوچکترین اشاره‌ای به عامل اصلی شور و نشاط در جامعه یعنی ورزش نمی‌کنند.

نامزدی که ورزش در برنامه‌هایش جایی نداشته باشد اگر به شورا راه پیدا بکند بدون شک گره‌های دیگری بر گره‌های موجود ورزش اضافه خواهد کرد. کاندیدایی که با ورزش و فلسفه آن بیگانه باشد و کوچکترین آگاهی نسبت به تأثیر آن در سلامتی و نشاط جامعه نداشته باشد، می‌تواند در شورا به بزرگترین دشمن ورزش تبدیل بشود و کاری‌ترین ضربات را بر آن وارد نماید. موردی که در شورا‌های قبلی مشاهده شده و می‌توان مثال‌های متعددی برای آن ذکر کرد.

حال و روز امروز ورزش اردبیل نتیجه بی‌توجهی کسانی است که برخی‌ها از آن جمع، امروز در اندیشه راه پیدا کردن به پارلمان محلی هستند. آن‌هایی که تیشه به ریشه ورزش زده‌اند در آستانه انتخابات به هوادار دو آتشه و ششدانگ ورزش تبدیل شده‌اند. رأی دادن ورزشی‌ها و ورزشکاران به چنین چهره‌هایی خیانت در حق ورزش محسوب می‌شود. تأسف آنگاه بیشتر و بیشتر می‌شود که برخی از این افراد مورد حمایت و پشتیبانی ورزشی‌ها نیز قرار می‌گیرند.

باید به فردا و فردا‌های خود نیز فکر کنیم و تصمیم مناسبی بگیریم. حمایت از مخالفان ورزش در زیر چتر و پرچم ورزش عمل پسندیده‌ای نیست و مسلما در روز قیامت در پیشگاه احدیت برای پاسخ دادن به چگونگی این کار، عاجز و درمانده خواهیم شد.