چالش ها و موانع توسعه فوتبال استان( قسمت دوم)

در استان اردبیل علی رغم وجود استعدادها و پتانسیل های قابل توجه و اعتقاد همۀ کارشناسان و دست اندرکاران امر به این ادعا، متأسفانه در سال های اخیر رشد و پیشرفت و توسعه این رشته در منطقه را شاهد نبوده ایم.
سال هاست که همه به سهم خود از وجود چالش ها، مشکلات و نارسائی ها حرف می زنند. وقتی گفته می شود که چرا فوتبال ما به سرنوشتی فلاکت بار و دردآور دچار شده است از مسؤول مستقیم ورزش و فوتبال گرفته تا من هوادار و تماشاگر عوامل مختلفی را پشت سر هم ردیف کرده و یک سری چالش های تکراری بیان می شود.
در یک مجموعه، سازمان و یا نهادی تکراری بودن چالش ها در مدت زمان های مختلف نشان دهنده حرکت سازمان در یک مدار ساده می باشد. تکراری بودنِ چالش ها نشان دهنده کمبود اهتمام به حل مسائل تکراری ، فقدان استراتژی و یا وجود استراتژی ضعیف و وجود مشکل در برنامه ریزی و انتقال دانش و یا فقدان یادگیری در سازمان می باشد.
وقتی چالش های توسعه فوتبال استان سال هاست که پشت سر هم ردیف می شوند و همیشه تا حرفی از فوتبال و وضعیت آن به میان می آید همه فقط به تکرار کردن بحث های گذشته اقدام کرده و هیچ وقت به دنبال از بین بردن موانع نمی شوند نباید انتظار حل مسائل و ایجاد تحرک در فوتبال را داشت.
وقتی در یک امری، فردی قبول مسؤولیت می کند هنرش را در از بین بردن مشکلات و هموار کردن راه و مسیر پیشرفت و توسعه می تواند نشان بدهد و الا همه می توانند حرف بزنند و سرفصلی از مشکلات را بنویسند و بازگو بکنند. فرق مسؤولی لایق و کاردان با افراد عادی در این است که مسؤول باید توان ، قدرت و کارآیی لازم برای حل معضلات را داشته باشد چرا که مسؤول را فقط برای حرف زدن و دیگران را متهم کردن انتخاب نمی کنند.
توجه به اساسنامۀ مصوب هیأت رئیسه فدراسیون و عمل به بند بند مواد آن و بخصوص در عزل و نصب ها و دعوت به همکاری ها نقش مهمی در حرکت رو به جلو می تواند داشته باشد.
چه زیبا خواهد بود که دست اندرکاران هیأت در دور جدید مسؤولیت، چالش کم توجهی به اساسنامه را به تاریخ بسپارند. کنار گذاشته شدن حّب و بغض ها و چشم پوشی کردن از منافع و دسته بندی های شخصی و طیفی و متفق القول شدن برای عمل به اساسنامه، این چالش را می تواند از لیست عوامل ناکامی فوتبال اردبیل حذف نماید.
مدیری که بخواهد اساسنامه ای را که با اتکاء به آن به مدیریت رسیده است ، نقض بکند و فوتبالی که خود را از درک چالش های اساسی و اصلی محروم بکند در چنین جوی بازنده اصلی اش فوتبال خواهد بود و بس. اگر در گام اول و در سامان دهی هیأت ، تصریحات اساسنامه در عزل و نصب ها مورد عمل قرار گیرد و سلایق و علایق در این میان دخالت نداشته باشد هیچ شکی نباید داشت که فوتبال از این صداقت و عدالت بهره کافی خواهد برد.
برنامه ریزی بلند مدت
عدم برنامه ریزی بلند مدت یکی دیگر از چالش های توسعه فوتبال استان به شمار می رود. در هر سازمانی برنامه ریزی بلند مدت از یک نقش راهبردی و مهم برخوردار می باشد. در فوتبال ما مدت هاست که از این برنامه ریزی ها نمی توان اثری مشاهده کرد. در هر سازمان و ارگانی وقتی مسؤولین از تدوین برنامه فارغ می شوند آن را در اختیار مردم قرار می دهند تا افکار عمومی بداند که قرار است در سال های آینده به چه نقطه ای برسند و چه تغییر و تحولی بر اساس برنامه در حوزه مورد توجه آنها قرار است اتفاق بیفتد. در پایان دورۀ مسؤولیتِ مسؤولان عملکرد آنها در مقایسه موارد تحقق یافته از امور درج شده در برنامه صورت می پذیرد.
رئیس هیأت فوتبال استان بعد از کسب رأی اعتماد اعضای مجمع در مصاحبه ها از تدوین سند راهبردی فوتبال استان سخن گفته است. این سند باید در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد تا علاقه مندان فوتبال از آیندۀ ترسیم شده برای این رشته توسط مسؤولین اطلاع پیدا بکنند.
مردم و دوست داران فوتبال برای مجموعه هیأت و دست اندرکاران آن نامحرم نبوده و نیستند و این حق طبیعی آنها می باشد که از برنامه ریزی و نقطه نظرات مسؤولین برای توسعه فوتبال آگاهی داشته باشند. پس چنانچه رئیس هیأت فوتبال مدعی تنظیم و آماده شدن سند توسعه این رشته است شایسته خواهد بود که در اسرع وقت آن را منتشر نماید.
اگر جزئیات سند توسعه ای که با مشارکت کارشناسان و متخصصان فوتبال تدوین شده است به موقع به اطلاع عموم رسانده بشود مسؤولان موظف خواهند بود که همه حرکت ها، برنامه ها و اقدامات خود را در سمت و سوی پیش بینی شده ها متمرکز بکنند. در صورت تحقق این امر هیچ فردی از مجموعه هیأت و دست اندرکاران آن نمی توانند سلیقه ای رفتار کرده و اهداف شخصی، قومی و قبیله ای را در چارچوب آن پیگیری نمایند. (ادامه دارد).