اهداف فوتبال

کلمه فوتبال این روزها در سطح استان بیشتر بر سر زبان‌ها جاری است. انتخابات رییس آن نزدیک بوده و عاشقان خدمت از مدت‌ها قبل، سرودست می‌شکنند و برای بالا رفتن از پله‌های ساختمان حافظ و تکیه کردن به صندلی مدیریت آن، هر چه در توان دارند، به کار می‌بندند.
در ریاست بر فوتبال استان چه سّری نهفته‌است که مشتاق و علاقه‌مند بسیار دارد. یکی حاضر  به دل کندن از آن نست، گویا سحر و جادویی در میزان عشق به مدیریت فوتبال وجود دارد که ماندن در آن به هر قیمت و به هر وسیله‌ای را روا می کند. جمعی دیگر می‌خواهند سکان هدایت آن را در دست بگیرند و در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند.
در مدیریتی که می‌گویند حقوقی ندارد و حق‌الزحمه‌ای تعلق نمی‌گیرد، این‌همه عاشق و دل‌سوخته و دوستدار و سینه‌چاک، چرا؟ این سوالی است که باید روسا و کاندیداهای ریاست به آن جواب بدهند، البته جواب‌های تکراری دیگر خریداری ندارد، بگویند می‌خواهند فوتبال را نجات بدهند. خدمت بی‌منت بکنند و یا موفقیت‌های قبلی را استمرار بخشند.
این‌ها شعارهایی است که دیگر برای افکار عمومی تازگی و جذابیت ندارد. دلی می‌خواهد به وسعت دریا و جرئتی مثال‌زدنی که بیایند و با شهامت از چرایی عشق به ریاست فوتبال استان بگویند و هدف از این‌همه دلدادگی را صادقانه در میان بگذارند.
برخی‌ها برای یک ساعت کار خیر و عام‌المنفعه این پا و آن پا کرده و شانه خالی می‌کنند ولی در عوض برای حضور در صحنه مدیریت فوتبال انواع مسیرها و ترفندها را مورد آزمایش قرار می‌دهند. به‌هرحال در این کار حتما حکمتی وجود دارد و گذشت زمان قادر خواهد بود که از این قبیل اسرار مگوها پرده‌ برداری بکند.
هدف از مدیریت فوتبال استان چیست؟ اگر شفاف و رک و پوست‌کنده همه نامزدها به‌درستی این امر را تبیین کنند، جواب سوال‌هایی که در اذهان مانور می‌دهند، داده می‌شود.
باید بپذیریم که فوتبال در سطح جامعه ماموریتی بالا و هدفی بزرگ دارد. هدف فوتبال پر کردن جیب این و آن نیست، هدف این رشته پرطرف‌دار، معروف کردن افراد و برافراشتن پرچم خود بزرگی‌ برخی‌ها نبوده و نیست، فوتبال وظیفه اش فراهم کردن زمینه برای دیده شدن افراد از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی نیست، و فوتبال وسیله‌ای برای افزایش سبد رای این کاندیدای نمایندگی و یا آن نامزد شورای شهر و یا آن علاقه‌مند به مدیریت‌ نیست.
فوتبال باید فضا و محیط زندگی مردم و علاقه‌مندانش را گرم و باصفا سازد. این رشته اداره امورش نباید به ترتیبی باشد که مردم روی‌گردان شوند و از دست آن بستوه آیند.
هر آن کسی که برای قرار گرفتن در راس فوتبال اراده می‌کند اگر برای خود هدفی جز اهداف فوتبال در نظر بگیرد، خیانتی بزرگ و تاسف‌آور را مرتکب می‌شود. اگر فوتبال از مسیر صحیح و اصلی خودش منحرف شود، افکار را آلوده و به‌مرور شرف انسانی را تنزل داده و به سوی نابودی رهنمون می‌کند.
برای فوتبال و رونق آن باید چاره‌ای اندیشید. نباید برای لاپوشانی ضعف‌ها و کم‌کاری‌ها در فوتبال اجازه داد. ضروری است که در مقابل چاپلوسی ها، ستایشگری ها و وارونه کردن واقعیت‌ها ایستادگی کرد، اگر چنین نباشد در یک مقطعی، همه رفتارهای غلط انجام‌یافته در ارتباط با فوتبال سر باز می‌زند و همه‌چیز را به گند می‌کشد و نابود می‌کند.
وظیفه همه فعالان عرصه فوتبال است که کمک کنند و فوتبال را در مسیر هدف واقعی به پیش برانند و برای آن بهترین ایام و روزها را رقم بزنند.