چرایی غیبت برخی از رؤسای هیئت‌های استانی در جلسه هیأت‌رئیسه فدراسیون فوتبال

روز گذشته جلسه مشترک هیأت‌رئیسه فدراسیون فوتبال و رؤسای هیأت‌های استانی برگزار شد.
از آنچه که در جلسه یادشده گذشته، اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی موضع‌گیری موافقان و مخالفان عزیزی خادم در بین روسای استانی مهم‌ترین مسئله‌ای است که در مورد آن سخن گفته‌شده است.
یاران عزیزی خادم در جلسه، همچنان پرچم اطاعت از او را برافراشته‌اند و روایت می‌کنند که تنی از یاران دو آتشه تا حدودی پس‌از توضیحات اعضای هیات رئیسه مبنی‌بر ضرورت موضع‌گیری و لزوم اتخاذ تصمیمی مناسب مبنی‌بر کنار گذاشتن عزیزی خادم، قانع شده‌اند.
اما بخش اصلی در ارتباط با این جلسه، غیبت برخی از رؤسای هیئت‌های استانی است. آن‌هایی که تا روز قبل‌از برکناری سنگ عزیزی خادم را بر سینه می‌زدند و او را موفق‌ترین و شایسته‌ترین فرد برای در دست داشتن اختیار فوتبال مملکت معرفی می‌کردند و در وبینار رؤسای هیئت‌ها در دفاع از وی گلو پاره کرده و قصیده‌ها سروده و حرف‌ها گفته‌اند این‌بار در جلسه حضور نیافتند.
عکس دسته‌جمعی از این گردهمایی که توسط فدراسیون منتشرشده می‌تواند بازگوکننده اسامی غائبین جلسه باشد.
برخی‌ها که عادت به حضور همیشگی در این جلسات داشتند و در عکس‌های دسته‌جمعی بهترین محل برای هرچه بهتر دیده شدن را انتخاب می‌کردند و یا حتی بیشتر مواقع عکاس اختصاصی از استان محل سکونت با خود می‌بردند تا به‌نحو مطلوب به شکار لحظه‌ها بپردازند، غیبت شان معنی‌دار بوده و می‌تواند دلیلی روشن و واضح برای دوراندیشی و فراهم نمودن زمینه مناسب جهت تغییر موضع در آینده باشد.
یکی از همراهان همیشگی عزیزی خادم یعنی رییس هیات فوتبال خوزستان که در آستانه برکناری عزیزی خادم، بیانیه‌ای تند در حمایت از وی منتشر کرد در جلسه شرکت نموده ولی بر خلاف انتظار کمتر صحبت نمود و این‌بار همچون بیانیه‌اش دفاع از عزیزی خادم را در دستور کار قرار نداد.
طالقانی در طول سال‌هایی که در کمیته امور استان‌های فدراسیون بود یکی از عوامل تاثیرگذار و یکی از افرادی است که در حفظ ساختار فدراسیون و مجمع و استمرار ریاست استان‌ها و هم‌ پیمانان در هیات های استانی نقش زیادی داشته‌است. حضور فعالانه وی در جلسه‌ای که می‌توانست با سخنان خود ارادت و وابستگی به عزیزی خادم و گذشته فدراسیون را نشان بدهد، مورد انتظار بود.
ولی غائبین جلسه و مخصوصاً کسانی که در ده سال گذشته در حلقه یاران فدراسیون و نظرکرده آن‌ها بودند مباحث مختلفی را مطرح می‌کند.
آن‌ها افراد دوراندیشی هستند. در نظر برخی از این‌ها منافع شخصی و حفظ موقعیت بر منافع و مصالح فوتبال ترجیح داده می‌شود. اگر به فردای خود و از دست ندادن میز ریاست فکر بکنند بهترین راه و وسیله دوری کردن از چنین جلسات حاشیه‌ساز می‌باشد.
آن‌ها با این کار می‌خواهند با یک تیر دو هدف بزنند. اگر در اردیبهشت‌ماه عزیزی خادم برگردد (که بعید است) سینه‌سپرکرده و مدعی می‌شوند که از برای حمایت از وی در چنین جلسات حضور نیافته‌اند و چنانچه طومار عزیزی خادم برای همیشه در فوتبال برچیده شود اتفاقات قبل از استیضاح و هواداری های همه‌جانبه از عزیزی خادم و گذشته فوتبال و نقش خود در بروز آن را به زمان می‌سپارند و بعد از گذشت مدتی دوباره در صحنه آفتابی می‌شوند و به برافراشتن پرچم هواداری از مسئولین جدید و انتقادهای زیرکانه از گذشته‌ها مشغول می‌شوند، به‌عبارتی بهتر چند چهره گی را پیشه می‌کنند تا به میز ریاست شان آسیبی نرسد، قیصریه‌ای را به‌خاطر دو روز بیشتر ماندن در قدرت به آتش می‌کشند و در دنیای ورزش، مردی و مردانگی و اصول اخلاقی را در زیر پا له می‌کنند تا موقعیت‌شان با آسیبی مواجه نشود .
و دراین‌میان افسوس و صد افسوس به فوتبالی که باید چنین چهره‌ها و افرادی را در سطح کشور تحمل بکنند و وای به آن‌هایی که چشم بسته از این قبیل افراد حمایت می‌کنند و درحالی‌که ادای هواداری از فوتبال و بزرگی در آن را درمی‌آورند خود بزرگ‌ترین ضربه‌های جبران‌ناپذیر را به فوتبال کشور وارد می‌کنند.
گذشت زمان همه‌چیز را ثابت خواهد کرد ولی درصد بسیار پایین شانس حضور دوباره عزیزی خادم و شرکایش در مدیریت فوتبال کشور فرصت‌طلبان به خط می کند تا برای آینده خود نقشه های کارساز طراحی و پیش بینی بکنند.