مرحوم ناصر عروجی، قهرمان عرصه اخلاص

در ورزش و فوتبال شهر اردبیل بزرگانی داشتیم که بلندای روح و زندگی پاک و بی‌آلایش آن‌ها برای جوانان امروز می‌تواند الگویی مناسب باشد، به شرطی که واقعیت‌ها در مورد آن‌ها به‌خوبی و در راه درست و اصولی بازگو گردد و در شناساندن شان به افکار عمومی و نسل پویا و آینده‌ساز کوتاهی صورت نگیرد.

مرحوم ناصر عروجی فوتبالیستی بود که صداقت، سلامت، پاکی و فداکاری را در عمل تعریف می‌کرد. این‌که می‌بینیم همچنان یاد و نام وی در اذهان باقی بوده و در تاریخ ورزش و فوتبال اردبیل جای خاصی برای خود باز کرده‌است دلیلی جز خصوصیات و ویژگی‌های مثبت و منحصربه‌فردش، چیز دیگری نمی‌تواند باشد.

با یک یا چند مطلب حق خدمات ناصر عروجی به فوتبال ادا نی شود. او برای تأثیر گذاشتن در فوتبال شهر همتی والا و فکری بلند و افق دید وسیعی داشت. در ایامی که با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کرد لحظه‌ای از حال‌وروز فوتبال غافل نمی‌شد و در هر جلسه مربوط به فوتبال وقتی دعوت می‌شد علی‌رغم نامساعد بودن حال عمومی‌اش با آغوش باز می‌پذیرفت و هیچ‌وقت از زیر بار مسئولیت شانه خالی نمی‌کرد.

بی‌دلیل نیست که به این چپ‌پای تکنیکی لقب سردار فوتبال اردبیل داده‌شده است. بازی در تیم‌های بزرگ، گل زدن‌ها و یا برخورداری از تکنیک بالا، هیچ کدام بالاتر از انسانیت و رعایت اخلاق و پای‌بندی به فلسفه ورزش نمی‌توانند باشد. مدال شَرَفی که ناصر عروجی در طول سال‌ها حضور در صحنه فوتبال به گردن آویخته است بالاتر و باارزش‌تر از مدال‌های طلا و نقره‌ای است که در رقابت‌ها توزیع می‌شود.

قهرمانان میدان اخلاص اندکند و مرحوم ناصر عروجی یکی از بزرگان عرصه اخلاص محسوب می‌شود.  همه قدم‌ها و اقدامات و دوندگی‌هایش در فوتبال با اخلاص همراه بود. هر کار نیکی که در سایه خلوص نیّت صورت نگیرد و تلاشی که از صفای باطن نشأت نگیرد چندان در جامعه مورد استقبال قرار نخواهد گرفت.

ممکن است در جامعه، بودند افرادی که در سطح بالایی از فعالیت‌های ورزشی حضور داشتند ولی در میان مردم از دسته فراموش شدگان باشند و این در راستای بحثی است که گفته‌اند “انسان با نیّت خویش محصور می‌شود”. تواضع و فروتنی، همراه و هم‌قدم با مردم و ورزشکاران بودن از ویژگی‌های خاص مرحوم عروجی بود. باختن به نفس شرمندگی دارد و به‌جرئت می‌توان گفت که ناصر، قهرمان میدان مبارزه با نفس بود.

بزرگ بودن و حفظ جایگاه و شأن در عرصه ورزش، با حرکت‌های ایذایی و به راه انداختن کاروان تبلیغ و استفاده از کلمات و عناوین دهان‌پرکن میسر نمی‌شود. برای چاهی که خشک است اضافه کردن آب در بهبود اوضاع‌اش نمی‌تواند کمکی بکند. اگر می‌بینیم که ناصر عروجی ها، مقصود بایرامی ها، هوشنگ چمن‌آرا ها، جعفر صراطی ها، اژدر بابازاده ها و…… برای جامعه ورزش عزیز هستند و گرامی، هیچ دلیلی جز رفتار صادقانه و عملکرد روشن و واضح آن‌ها در قبال ورزش و فوتبال ندارد.

مرحوم ناصر عروجی خیلی زود چهره در نقاب خاک پنهان کرد و همه دوستداران و علاقه‌مندان ورزش و فوتبال اردبیل را داغدار نمود. برای آن مرحوم از درگاه پروردگار بزرگ، مغفرت و برای خانواده ورزشی‌اش و به‌خصوص برای یادگارش احسان صبر و سلامتی آرزو می‌کنیم.