ورزش و کینه‌توزی

امیرمؤمنان، علی علیه‌السلام می‌فرماید: بدترین چیزی که در دل جای می‌گیرد کینه‌توزی است.
کینه‌توزی آفتی جانکاه و بیماری خطرناکی است که وقتی در دل فردی جای می‌گیرد حس انتقام‌جوئی، همیشه در قدرت ماندن و عداوت و دشمنی در وجودش موج می‌زند و مسیر کمال و رستگاری را بر خود مسدود می‌کند. آن‌هایی که با تمامی وجود به خداوند قادر عشق می‌ورزند، هیچ‌گاه بدون دلیل با کسی دشمنی نمی‌کنند و دل خود را به پایگاه تاخت‌وتاز شیطان تبدیل نمی‌نمایند.
آن‌هایی که در ورزش خود را عنصری مفید، مدیر، کارآمد و شایسته مدیریت و ریاست می‌دانند اگر بیماری کینه‌توزی وبال گردن‌شان بشود سند نابودی و آزردگی روح و روان خودشان را امضاء می‌کنند.
ادعای خدمتگزاری در دنیای ورزش باید در عمل به اثبات برسد. حرف و عمل یک فعال در عرصه ورزش اگر همخوانی نداشته باشد رنجش خاطر و آزردگی خیلی از وابستگان و علاقه‌مندان به رشته‌های مختلف ورزشی را فراهم می‌نماید.
اتفاق می‌افتد که یک فعال ورزشی به‌خاطر دفاع از منافع جامعه و ورزشکاران تحت پوشش یک هیئت، انتقاد بکند و به موارد ضعف و کاستی اشاره کرده و بهبود اوضاع و حرکت در مسیر پیشرفت را خواستار گردد. دیده‌شده است که با یک اظهار نظر، کینه منتقد را به دل می‌گیرند و همیشه و در همه حال می‌خواهند که از وی انتقام بگیرند.
کینه‌ورزی را به‌حدی می‌رسانند که حتی منتقد را از حق مسلم خودش محروم می‌کنند و چون تکیه‌بر قدرت دارند همواره به فکر ضربه زدن و گرفتن انتقام می‌باشند.
نمونه این قبیل کینه‌ورزی‌ها در برخی از رشته‌های ورزشی در استان اظهرمن‌الشمس است. وقتی در روز روشن به دلیل کینه‌توزی، حق یک فرد را پایمال بکنیم باید به سفارش قرآن مجید بیندیشیم که فرمود: «آیا کسانی که در دل‌هایشان مرضی هست، پنداشتند که خدا هرگز کینه آنان را آشکار نخواهد کرد».
بیماردلان غالبا کسانی هستند که ایمانشان ضعیف است و آن‌ها به‌تدریج و به‌آرامی به نفاق گرایش پیدا می‌کنند.
برای کینه‌توزی عوامل متعددی بیان‌شده است که بیمار دلی، وسوسه‌های شیطان و توقعات زیاد از مهم‌ترین آن‌ها می‌باشد.
امیدواریم کینه‌ورزی از جامعه ورزش و به‌خصوص در بین مسئولین و دست‌اندرکاران آن ریشه‌کن شود. کینه‌ورزی نتیجه‌ای جز آتش اندوه و عذاب آخرت چیز دیگری به‌همراه ندارد. برای حفظ عزت و رسیدن به آرامش چاره‌ای جز دور شدن از این صفت زشت وجود ندارد.
امیدواریم در سال ۱۴۰۱ آن دسته از مسئولین ورزشی که برخورد با منتقدین و تخریب و هتک حرمت آن‌ها را واجب و ضروری می‌دانند قلب هایشان را با نور ایمان و توکل به خدا نورانی کنند و در اجرای عدالت و طرف‌داری از حق تاآنجاکه در توان دارند بکوشند و تلاش بکنند.انشااله.