دو دو تای فدراسیون پنج‌ستاره

عملکرد فدراسیون فوتبال و رفتار متناقض و سؤال‌برانگیز مسئولین آن در قبال هیئت های استانی که مهلت قانونی ریاست‌شان به پایان رسیده مصداق این بحث است که چه کسی گفته ۲ تا ۲ تا پنج‌تا نمی‌شود.

برای دفاع از عملکرد نامناسب و غیرمتعارف، چاره‌ای جز پناه بردن به بازی با کلمات نیست. فدراسیون فوتبال هم به‌تازگی برای سرپوش گذاشتن به رفتار دوگانه و زیر پا گذاشتن حقایق و رفتار به‌دلخواه به بازی با کلمات رو آورده و بدین‌وسیله مواد و بندهای موجود در اساسنامه را مطابق میل و براساس منفعت باندی و دستیابی آسان به رأی مجمع مورد تحلیل قرار می‌دهد.

تصمیم‌گیری‌های فدراسیون و موضع‌گیری‌های میرشاد ماجدی به‌عنوان سرپرست فدراسیون و طهمورث حیدری مسئول کمیته امور استان‌ها، سؤال‌های چندی را موجب شده‌است که متأسفانه علی‌رغم طرح سؤالات متعدد، حضرات خواسته‌اند با زرنگی و در برخی موارد با بازی با کلمات ازکنار آن‌ها عبور کنند و در نهایت بر روی تصمیمات اتخاذشده غیرمنطقی اصرار و پافشاری نمایند.

قدرت بالای دست‌اندرکاران فعلی فدراسیون در تحلیل و نتیجه‌گیری مطلوب از اساسنامه فدراسیون فوتبال، آن‌ها را به یک تحلیلگر آئین‌نامه‌ها و اساسنامه‌ها تبدیل کرده و مسلماً بعد از این، ‌همه شرکت‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی در صورت عاجز ماندن از تفسیر و تشریح مواد مختلف باید دست به دامن ماجدی و حیدری شده و از قدرت و توان بالای آن‌ها در درک مطالب و موقعیت و زمان تحلیل مطالب بهره ببرند و در تسریع امور مربوط به شرکت و نهاد از این دو بزرگوار که نعمت بزرگی محسوب می‌شوند نهایت بهره را ببرند.

وقتی می‌گفتند که در فدراسیون پنج‌ستاره تصمیم‌گیری‌ها بر مبنای منافع شخصی و باندی و براساس حفظ موقعیت و از دست ندادن آن استوار است، باورمان نمی‌شد. وقتی ادعا می‌کردند که در این فوتبال رسیدن به‌حق و رعایت عدالت و حریم قانون چیزی جز شعار نیست، می‌گفتیم فرصت‌طلبان دست از سر فوتبال برنمی‌دارند. وقتی فریاد می‌زدند که در فوتبال ما آب از سر چشمه گل‌آلود است می‌گفتیم تغییروتحول در رأس امور اجرایی و برخی از کمیته‌ها شاید به بهتر شدن امور مساعدت نماید.  وقتی می‌گفتند که در فدراسیون فوتبال به‌جای عوض شدن آدم‌ها باید افکار حاکم بر آن تغییر پیدا بکند می‌گفتیم منفعت جویان به‌دنبال ارائه نظریه جدید و نظریه‌پردازی هستند و وقتی پیشنهاد می‌کردند که نجات فوتبال در گروی تخته کردن درب آن برای مدت محدود و سپردن امور به دست افراد سالم است می‌گفتیم این‌ها مخالف سرسخت اوج‌گیری فوتبال و حمایت مردم از آن می‌باشند ولی با رفتارها و تصمیم‌گیری‌های میرشاد ماجدی و طهمورث حیدری کم‌کم به این نتیجه می‌رسیم که در فدراسیون فوتبال دو دو تا ۵ که چه عرض کنم می‌تواند یک هزار و ۱۰۰ هزار بشود.

وقتی تصمیم‌گیری‌ها بر اساس وزش باد و دمای مناطق مختلف کشور تغییر پیدا می‌کند و زمانی‌که پشت پرده‌ها مشکل‌گشا و چاره‌ساز می‌شود از این‌که بندی از اساسنامه برای خوزستان به یک ترتیب و برای اردبیل به‌صورت دیگری تحلیل و به مورد اجرا گذاشته شود نباید تعجب کرد و سؤال نمود.

برای هر سؤالی حضرات برگ‌هایی در آستین دارند که برای منحرف کردن افکار عمومی رو می‌کنند و با ژست طلبکارانه هرآنچه که می‌خواهند انجام می‌دهند و متأسفانه کسی نیست که به این جمع بگوید بالای چشم‌شان ابروست.

مفسران و تحلیلگران بزرگ فدراسیون فوتبال یعنی ماجدی و طهمورث حیدری آیا نباید به افکار عمومی و جامعه فوتبال اردبیل توضیح بدهند که فرق و تفاوت کلمه “می‌تواند” در بند 9 ماده24 اساسنامه برای استان خوزستان و استان اردبیل چه بوده‌است؟ چرا برای خوزستان کلمه “می‌تواند” منجر به تعیین سرپرست و برای استان اردبیل به ادامه ریاست ختم می‌شود؟

در نظام مقدس اسلامی پاسخ‌گویی مسئولین به سؤالات مردم یکی از مهم‌ترین وظایف است و امیدواریم که ماجدی و حیدری با عمل به این وظیفه، معیارهای تحقق کلمه “می‌تواند” برای استان خوزستان و اردبیل را شفاف‌سازی نمایند.