نه بدبینی،نه خوش بینی،بلکه واقع بینی‌

در برخورد با هر پدیده ای لازم است انسان در دام بدبینی و خوش بینی، خود را گرفتار نکند بلکه واقع بین باشد و از پناه بردن به دامن بحث های انحرافی پرهیز نماید.
واقع بین همه اقدامات،اظهار نظرها و کارهایش با استدلال و منطق همراه می شود.واقع بینی نگاهی مبتنی بر هست ها برای دستیابی به باید هاست. واقع بین توقعات خود را با واقعیات سازگار می سازد و هیچ وقت اجازه نمی دهد توقعات جایگزین واقعیت های موجود بشود. واقع بینی یکی از شیوه های نگریستن ،سنجیدن و برگزیدن است.
انسان واقع بین از ویژگی های بارز و زیبایی بهره می برد که انتقادپذیری،انعطاف پذیری،انطباق پذیری،عزت نفس،اعتماد به نفس،آمادگی برای به آفرینی،بازآفرینی و نوآفرینی و سازگاری با تحولات از مهم ترین و قابل توجه ترین آنها به شمار می رود.
این روزها در جامعه ورزش و فوتبالِ ما پرداختن به بحث تیم های گسترش و ماشین سازی تبریز و شعار خرید امتیاز و انتقال آنها به اردبیل، پشت کردن به واقعیت ها و قدم زدن در وادی بالا بردن توقعات و قربانی کردن واقعیت ها زیر پای شعارها و خوش بینی هاست.
اینکه استان اردبیل در سطوح بالای لیگ فوتبال نماینده ای داشته باشد و بدین وسیله شور و نشاط بر جامعه ورزش حاکم شود و جوانان به جای پرسه زدن در خیابان ها و گذراندن بی هدف اوقات فراغت، در ورزشگاه ها و در مسابقات و جلسات تمرینی تیم محبوب خود حضور پیدا بکنند آرزوی همه آنهایی است که نیم نگاهی به ورزش دارند و خود را عضوی از خانواده فوتبال و ورزش به حساب می آورند.
اما این خوش بینی است که تا وقتی دری به تخته می خورد و زمینه ای فراهم می شود عده ای فورا دست به کار شده و با مطرح کردن مسائلی که می تواند فرسنگ ها با واقعیت ها فاصله داشته باشد سطح توقع جامعه را بالا برده و برای مدتی نام و یاد خود را در ذهن ها زنده بکنند.
کسانی که علاقه وافر به دیده شدن دارند به راحتی آب خوردن حقایق را وارونه جلوه می دهند و آسمان را به زمین می دوزند و سیاه را سفید جلوه می دهند تا بدین وسیله بتوانند به اهداف خود دست پیدا نمایند.
از قدیم گفته اند که با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود. صحبت های تلفنی با این و آن و پر کردن فضای مجازی از احتمالات و اعلام آمادگی ها، برای استان و اردبیل تیم داری در لیگ برتر و یک را امکان پذیر نمی کند‌. اقدام برای کاری بزرگ چون برخورداری از نعمت حضور یک تیم در لیگ برتر به این آسانی ها نیست که عزیزان بخواهند با یک تلفن حل بکنند. این گونه رفتار کردن نادیده گرفتن واقعیت ها و نمونه ای از وجود حب و بغص در موضعگیری هاست.
حکایت
روزی حاج میرزاآقاسی برای بازدید یکی از قنات ها رفته بود تا از عمق چاه و میزان آب آن آگاهی حاصل کند.
سرمقنی به او اظهار داشت تاکنون به آب نرسیده ایم و فکر نمی کنم در این چاه رگه آبی وجود داشته باشد.
حاجی گفت: به کار خود ادامه بدهید و ناامید نباشید . چند روز بعد دوباره حاجی به سراغ آن چاه رفت و از نتیجه حفاری سوال کرد. سر مقنی که به حسن تشخیص خود اطمینان داشت در جواب حاجی گفت:همان طور که پیش از این هم گفته ام ،کندن این چاه در این محل ،بی حاصل است و به آب نخواهیم رسید.
دفعه سوم که حاجی برای بازدید رفت و از سرمقنی سوال کرد باز مقنی سر بلند کرد و گفت : حضرت صدر اعظم !باز تکرار می کنم ؛این چاه آب ندارد و ما داریم برای کبوترهای خدا لانه می سازیم ،صلاح در این است که از ادامه حفاری در این منطقه خودداری شود. اما گوش صدراعظم بدهکار نبود. با شنیدن این جمله مقنی ، میرزا آقاسی از کوره در رفت و فریاد زد:به تو چه مربوط است که این زمین آب دارد یا ندارد. اگر برای من آب نداشته باشد برای تو که نان دارد.
حالا مطرح شدن گسترده بحث واگذاری امتیاز تیم های گسترش و ماشین سازی اگر برای اردبیل حاصلی چون برخورداری از امتیاز لیگ نداشته باشد برای برخی ها فوایدی چون مانور دادن ها و مصاحبه کردن ها و خودی نشان دادن ها که دارد.
دایه های مهربان تر از مادر
حرف زدن که مالیات ندارد و وعده دادن های اینچنینی هم که به سرمایه ای نیاز ندارد. آنهایی که امروز دم از آمادگی برای جذب سرمایه گذار می زنند کجا بودند در ایامی که نماینده فوتبال استان در لیگ دو و سه عاجز از تهیه نیازهای اولیه بود؟چرا آن موقع قدم پیش نگذاستند و با اسپانسرهای تحت امرشان به داد تیم نرسیدند و عشق هواداران را از وضعیت نامطلوب نجات ندادند؟
شانس دوستداران فوتبال اردبیل از بابت حمایت کنندگان تیم ها بسیار ضعیف و حتی زیر صفر است. هیچ وقت حامی مالی درست و آنکه دستش به دهانش به رسد نصیب ما نشده است .
فوتبال را وسیله تبلیغاتی و مانورهای آنچنانی قرار ندهید.آن روزی که برخی از عزیزان تا سهم خود و زیر مجموعه شان را نگرفتند اجآزه ورود رایگان تماشاگران شهرداری را به ورزشگاه ندادند،آنهایی که با استفاده از قدرت خود در بدترین شرایط تیم شهرداری،زمینه های محرومیت شهرام علیپور مدیر ورزشی باشگاه شهرداری را فراهم کردند و آنها که برای یک صندلی جایگاه ،تیم شهرداری را تهدید به تعطیلی مسابقه اش کردند سنگ فوتبال دردبیل رد به سینه نزنند و وانمود نکنند که دربه در به دنبال امتیاز لیگ برتر هستند.اگر دلسوز بودیم و کاری از دستمان بر می آمد سرمایه موجود را حفظ می کردیم و الآن برای فوتبال و تیم داری دایه مهربان تر از مادر نمی شدیم.
نه تبریز اجازه می دهد که امتیاز تیمی از استان خارج شود و نه اردبیل قدرت اداره یک تیم در لیگ برتر و یا دسته یک را دارد. عزیزانی که امروز مصاحبه می کنند و از اقدامات تلفنی برای اخذ امتیاز خبر می دهند اگر توان این کار را داشتند حداقل در فصل گذشته کمک می کردند تا تیم راه صعود به دسته دوم را هموار می کرد
حضرات،آقایان،بزرگواران، دلسوزان و علاقه مندان به دیده شدن ،لیگ برتر و دسته یک پیشکش شما ، کمک کنید ،مساعدت نمایید،منت بر گردن دوستددران فوتبال بگذارید تا فصِل آینده در دسته سوم تیمی مقتدر بسته شود و با سرافرازی و بدون منتِ این و آن و بهره برداری فرصت طلبان با عرق جبین نماینده اردبیل به دسته دوم صعود نماید.