فضول باشی، فوتسال و حرف‌های بدون غرض و مرض

دیروز فضول باشی گفت: با جوی که این روزها در فضای ورزش حاکم است سخن گفتن در مورد آن را با مشکل روبرو می‌کند. گویا عادت کرده‌ایم که خود و خواسته‌های خود را محور قرار بدهیم و غیر آن را باطل و مردود به حساب آوریم. من مریض که نیستم مدام به‌دنبال منفی‌بافی باشم و از هر چیز و هر کس ایراد بگیرم. باور کنید که حرف‌های من بدون غرض و مرض است. در گذشته‌های نه‌چندان دور، هم مسئولین و هم اطرافیان آن‌ها از ضریب انتقادپذیری بالایی برخوردار بودند ولی حالا اگر چیزی نگویی بهتر است. باید از شّر صفحات جعلی در فضای مجازی به خدا پناه برد و برای قرار نگرفتن در معرض تهمت و یک‌ مشت حرف‌های دروغ و بی‌پایه از وی استمداد طلبید.

وی در ادامه گفت: مثلاً در ارتباط با فوتبال و فوتسال همه حرف من در یک جمله خلاصه می‌شود و آن این است که استعدادها و به قول امروزی‌ها پتانسیل فوتبال و فوتسال ما بسیار بالاست و این‌که چرا قادر نیستیم از این ظرفیت بزرگ بهره‌گیری بهینه بکنیم سؤال بزرگی است که جواب صحیح و درست آن می‌تواند گره‌گشای خیلی از مشکلات باشد.

او به من برای اظهار‌نظر امان نمی‌دهد و اضافه می‌کند: باور کنید که من بی‌دلیل و بدون علت به کسی پیله نمی‌کنم، همه تلاش و حرص‌وجوشی که می‌خورم در ارتباط با سرافرازی ورزش و رشته‌های مختلف ورزشی است. حالا کسانی که منافع خود را در تضاد با گفته‌های من می‌دانند و به نظرات مخالف با تصمیم خود، احترام نمی‌گذارند، حذف منتقدین را به هر وسیله ممکن روا تلقی می‌کنند.

حرفش را قطع کردم و گفتم: فضول باشی در جریان نماینده فوتسال استان در لیگ دسته دوم قرار داری؟ گویا در فضای مجازی دست‌اندرکاران تیم گفته‌اند که به دلیل عدم همکاری می‌خواهند امتیاز تیم را واگذار بکنند و آن‌هم به خارج استان.

گفت: آیا جای تأسف ندارد که تیمی به‌عنوان نماینده استان ادعا بکند که مسئولی در ارتباط با حداقل امکانات لازم یعنی زمین تمرین با آن‌ها همکاری نمی‌کنند و آن‌ها را در منگنه قرار می‌دهند. این‌جای کار خیلی آزاردهنده است. امروز برای تأمین فضای تمرین همکاری نمی کنند و بی‌توجه می‌مانند ولی فردایی اگر موفقیتی حاصل شود برای مصاحبه‌ها و خودنمایی‌ها به دیگران امان نمی‌دهند و با امتیازهای به‌دست‌آمده همه‌چیز را منتسب به خود می‌کنند. تیمی که قرار است در لیگ فوتسال حضور پیدا بکند، نماینده فوتسال استان است. حداقل خواسته و نیاز آن‌ها تأمین یکی‌دو جلسه سالن برای تمرین و کسب آمادگی جهت حضور در رقابت هاست، آیا این امر برای اداره‌کل و اداره ورزش و جوانان شهرستان اردبیل کار غیرممکنی است؟ وظیفه هیئت فوتبال استان و شهرستان دراین‌باره چیست؟ حالا بخواهیم چیزی بگوییم آقایان برای سرپوش گذاشتن به کم‌کاری‌ها، لباس داوری می‌پوشند تا بدین وسیله بگویند اهل فوتسال هستند ولی آیا نمی‌دانند اگر هزاران بار اهل فوتسال باشی ولی در مورد بهبود اوضاع تیم‌های این رشته، قدمی برنداری داوری که چه عرض کنم پروفسوری و یا تئوریسین بودن در این رشته پشیزی ارزش نخواهد داشت.

او همچنان می‌گوید: حضور موفق در مسابقاتی چون لیگ، امکانات می‌خواهد. سرپا نگاه داشتن یک تیم با بدبختی‌ها و مشکلات عدیده همراه است. دست‌اندرکاران تیمی که در لیگ دسته دو است بدون حمایت نمی‌توانند کاری از پیش ببرند. امیدواریم که اتفاقی چون خروج مجوز این تیم از استان روی ندهد. آن‌هایی که می‌توانند و توان دارند دست تیم را بگیرند و برای گرم شدن تنور فوتسال استان حمایتش بکنند.

قبل‌از خداحافظی و قطع کردن تلفن به فضول باشی گفتم: خیلی دوست دارم که عمرم امان بدهد تا ذلت و خواری کسانی را ببینم که به ورزش خیانت کردند، خیلی دوست دارم خفت و ذلت کسانی را ببینم که در لباس دوست به دشمنی با ورزش پرداختند و منافع آن را در زیر چکمه های فرصت طلبی پایمال کردند و خیلی علاقه‌مندم که هوچی‌گری‌های همیشه مدعی ورزش را درمانده و دور از ورزش مشاهده بکنم.