فضول باشی و مدیران آینده نگر

فضول باشی چند صباحی است که از پرداختن به مسائل ورزشی خودداری می کند. معتقد است که افراد راه گم کرده ای که در ورزش میدان داری می کنند فضای آن را بدجوری آلوده کرده اند.

وی بارها از اینکه برخی ها به ورزش به عنوان طعمه و گوشت قربانی نگاه می کنند گله کرده است. می گوید تا زمانی که افراد فرصت طلب، منفعت جو و شارلاتان مسلک در آن میدان داری می کنند حرف زدنش از ورزش نمی تواند مثمر ثمر باشد.

او در حالی که چهره اش را با ماسک پوشانده و سعی در رعایت فاصله اجتماعی داشت، گفت: عجب روزگاری شده است. برخی ها برای از دست ندادن میز مدیریت چه کارها که نمی کنند و چه برنامه هایی را در دستور کار قرار نمی دهند.

گفتم: فضول باشی باز هم چه شده، سوژه جدیدی پیدا کرده ای؟ چرا تازگی ها ول کن یقه مدیران نیستی؟ آیا حرفی برای گفتن نداری؟

گفت: حرفی که می خو.اهم بزنم حساب دو دو تا چهارتاست. تعدادی از مدیران به تازگی در مرکز استان ملاقات با نمایندگان مردم را در ردیف مهمترین کارهای خود قرار داده و برای تثبیت موقعیت و جذب حمایت آنها با پوشه ای در بغل با کمک دوستان و نوچه ها پشت در اتاق نمایندگان به انتظار می نشینند تا در یک ملاقات چند دقیقه ای نقشِ بازی با کلمات را اجرا بکنند و با ارائه یک سری آمار ساختگی و دهان پر کن به هدف نهایی که همانا ادامه مدیریت بر مجموعه است برسند.

وی در ادامه گفت: اگر جایزه نوبل آینده نگری وجود خارجی داشت حتما به این مدیران تعلق می گرفت. چرا که آنها از مهر ماه سال گذشته به هر یک از ستادهای فعال یک نفر مأمور کرده بودند تا بعد از انتخابات در ستاد منتخبان از نفوذ برخوردار باشند.

و اینکه امروز به دفاتر ارتباطات مردمی سر می زنند و با گردنی برافراشته و سینه ای ستبر و قیافه ای حق به جانب پرچم فتح و ظفر در دفاتر می زنند حاصلی از آینده نگری و گسیل به موقع افراد خودی به ستادها می باشد.

گفتم: فضول باشی بیکاری؟ اصلا به تو چه ارتباطی دارد؟ اگر این مدیران را برکنار بکنند چیزی نصیب من و تو می شود؟ دهانت را ببند و ذهنت را از این قبیل حرف ها تهی کن. دنیا در حال حاضر به کام کاسه لیسان، آمار سازان، دروغگویان و به ظاهر عاشقان خدمت و نواوری می چرخد. ول کن عزیز بگذار آنها مدیریت بکنند و برخی ها در سایه لطف و عنایتشان بهر ها ببرند و به موقعیت ها برسند.

گفت: تو هم راست می گویی از کسانی که هر ورز به رنگی در می آیند و دروغ را نقل محافل می کنند و در سایه یک دندگی، عناد و کینه ورزی علنا حق را در زیر پا له می کنند و آنگاه خود را پرچمدار حق، علم، جوانمردی و خدمت بی منت می دانند نباید بیشتر از این انتظار داشت.

گفتم: فضول باشی جرئت داری که به یک مورد اشاره بکنی و این قدر سر بسته حرف نزنی؟

گفت: نه برادر، در من درمانده سراغی از جرئت و شهامت نگیر. تا این اندازه که سخن می گویم کار بزرگی انجام می دهم چرا که نه تحمل شنیدن حرف های رنگی نوچه ها را دارم و نه حوصله رفتن به دادگاه و نه قدرت چانه زدن برای رضایت گرفتن . فعلا چرخ مدیریت در برخی از مجموعه ها وفق مراد آمارسازان می چرخد. حق با شماست. باید نشست و به سناریو های نوشته شده توسط آینده نگرها توجه کرد. یا حق.