هواداران و دست نشاندگان فدراسیون پنج ستاره در کما

شاهکارهای فدراسیون پنج ستاره یکی پس از دیگری چهره خود را نشان می دهد. مجموعه کسانی که همراه گرمابه و گلستان دست اندرکاران فدراسیون و سئول نشینان فوتبال بودند با رسوایی های اخیر دم فرو بسته اند و با عکس های یادگاری کفاشیان ها، تاج ها و مهره های حلقه به گوش آنها دیگر حال نکرده و فخر فروشی نمی کنند.

در چند روز اخیر صحبت های زیادی در ارتباط با خیانت آشکار مشتی به اصطلاح خدمتگزار فوتبال به گوش می رسد. در ایامی که مردم با همت بالای خود به کمک نیازمندان جامعه می شتابند و در روزهایی که مشکلات اقتصادی، مردم را تحت فشار قرار می دهد محکومیت 170 میلیارد تومانی فدراسیون فوتبال زجرآور، مایه تأسف و نشان بارز از سوء مدیریت و خیانت به بیت المال می باشد.

آنهایی که با مربی بلژیکی به پای عقد قرارداد نشستند، کسانی که امضا کنندگان و مدیران فوتبال را مورد حمایت قرار دادند و در قالب هوادارانشان سینه سپر کرده و گلو پاره نمودند همگی در این رسوایی مقصر هستند.

تاج و کفاشیان و ساکت و اسلامیان و دیگر اعضای هیئت رئیسه یک روی سکه هستند و دست نشاندگان آنها در نقاط مختلف کشور و پیاده نظام ها و گوش به فرمان ها روی دیگر سکه می باشند.

زمینه حکومت مدیرانی چون کفاشیان و تاج در فوتبال به چه ترتیب و با حمایت چه کسانی فراهم شده است؟ نقش رؤسای هیئت های استانی در حمایت قاطع از مدیریت کفاشیان و تاج در فوتبال ایران اسلامی چه بوده است؟ در بین رؤسای هیئت های استانی گوش به زنگ ها و حرف گوش کن ها چه کسانی بوده اند؟ آنهایی که با هزینه بیت المال به خارج از کشور مسافرت کرده اند مزد کدام کار انقلابی و ابتکاری را دریافت داشته اند؟ همه این افراد در مشکلات امروز فوتبال ایران وخیانتی چون محکومیت 170 میلیارد تومنی مقصر هستند.

کفاشیان و تاج اگر مورد حمایت قرار نمی گرفتند و پشتیبانی افراد خود فروخته و ضعیف النفس و دوستداران پست و مقام را احساس نمی کردند توان و قدرت عقد قراردادهایی اینچنینی را نمی توانستند داشته باشند.

هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در این ارتباط چه نقشی دارد؟ توان، قدرت و تخصص آنها را برای حضور در هیئت رئیسه چه کسانی مشخص و تعیین کرده اند؟ آیا برخی از اعضای هیئت رئیسه کارشان تنها در راضی نگه داشتن استان ها و تثبیت موقعیت آنها خلاصه شده است؟ آیا کسانی که با سوء استفاده از جایگاه هیئت رئیسه سال ها در کار اعطای جایگاه ها و رتبه ها به حامیان در استان ها بودند به این روزها فکر نمی کردند؟ امروز دیگر نمی توانند بگویند که از مفاد قرارداد خبر نداشتند چرا که چندی پیش کاظم طالقانی به عنوان یکی از اعضا به صراحت اعلام کرد که هیئت رئیسه از قرارداد ویلموتس و مفاد آن با خبر بوده است. آیا نباید امروز یقه این قبیل اشخاص که تصادفی و با من بمیرم و تو بمیری بر سرنوشت فوتبال این مملکت مستولی شده اند گرفته شود؟

همه کسانی که در این رسوایی سهیم هستند باید به پای میز محاکمه فرا خوانده شده و حق بیت المال از گلویشان بیرون کشیده شود.

دوران زرنگی، چرب زبانی، باند بازی، سناریو نویسی، استعفای مصلحتی، اتهام زنی، نوچه پروری و باری به هر جهت بودن در فوتبال مملکت به سر آمده است. همه در مقابل عملکردشان مسئول هستند و باید جوابگو باشند.

فوتبال ایران برای رسین به آرامش نیاز به انقلاب و تغییر اساسی در ساختار دارد. صرف رفتن و یا استعفای یک یا دو نفر نمی تواند کمکی در بهبود حال نزار فوتبال این کشور بکند. فوتبال به یک خانه تکانی نیاز دارد. تا زمانی که دوستان، سرسپردگان و دست نشانده های عوامل رسوایی اخیر، در سطح کشور و در نقطه نقطه این سرزمین از فوتبال کنار گذاشته نشوند کوچکترین امید به اصلاح آن سرابی بیش نخواهد بود. فضای فوتبال کشور باید از وجود کسانی که سال ها چون زالو به جان وی افتاده و خونش را مکیده اند پاک گردد.

این رسوایی و این لطمه و ضربه به بیت المال و آبرو و حیثیت فوتبال کشور مسئله ای چون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان نیست که با رایزنی و کمک و مساعدت بزرگان و هم ولایتی ها از آن قسر در روند و یا موضوع اساسنامه و چگونگی تصویب و ارائه آن به فیفا و هیئت دولت نیست که استان نشین ها مأموریت مصاحبه پیدا بکنند و به منحرف کردن افکار عمومی بپردازند این بار صحبت از 170 میلیارد تومان و به عبارتی 220 میلیارد تومان بیت المال است .

الان فرصت آن رسیده است که عاملان این رسوائی و حامیانشان در نقاط مختلف کشور تقاص سال ها ظلم بر فوتبال و جوانان این کشور را بدهند و به سزای اعمالشان برسند. انشااله.