رقابت ندار با دارا در فوتسال بی معنی است
- شناسه خبر: 6861
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۳ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۰۰
- بازدید : 80 views

رقابت های لیگ دسته دوم فوتسال کشور درگروه سه به میزبانی اردبیل برگزار شد و متأسفانه دو نماینده استان نتوانستند جواز حضور در دور دوم رقابت ها را به دست آورند.
این که دو تیم الغدیر و شهید کیان پارس آباد نتوانستند انتظارات را برآورده نمایند و از حیثیت و جایگاه فوتسال استان دفاع نمایند موجبات دلخوری علاقه مندان به فوتسال استان را فراهم کردند.
جایگاه و شأن فوتسال اردبیل حذف دو نماینده آن در لیگ دسته دو نیست. اگر شرایط، عادی و نرمال باشد تیم های فوتسال استان در همه رده های سنی می توانند در رقابت ها حرف های زیادی برای گفتن داشته باشند.
عوامل مختلف دست به دست هم داده و در سال های اخیر در مجموع ناکامی فوتسال استان را رقم زده اند.
تیم هایی که با انواع مشکلات دست و پنجه نرم می کنند و برای تأمین حداقل هزینه ها به هر دری می زنند و برای جذب بازیکن با دست های خالی کاری از پیش نمی برند یا برای تأمین فضای مورد نیاز تمرینات، تاکتیک های مختلفی را به نمایش می گذارند آیا می توانند در همه رقابت ها پیروز از میدان خارج بشوند؟
برای موفقیت مجموعه ای در رقابت های مهمی چون لیگ قهرمانی کشور لازم است دست اندرکاران امر در طول سال پارامترهای مختلفی را در نظر بگیرند.
برنامه ریزی، هدایت و مدیریت صحیح و اصولی می تواند در اداره درست یک مجموعه ورزشی نقش مهمی داشته باشد. آیا کسانی که در فوتسال استان زحمت می کشند و خون دل می خورند، قادرند که حداقل نیازها برای موفقیت در یک تورنمنت نفس گیر را تأمین نمایند؟
واقعیت این است که فوتسال استان سرشار از استعدادهاست . آن هایی که برای فوتسال زحمت می کشند و خدمت بی منت می کنند تعدادشان کم نیستند. بیشتر آن ها از توانایی و مهارت لازم در این رشته برخوردار می باشند ولی با یک گل هیچ وقت بهار نشده و نخواهد شد.
فوتسال اردبیل برای این که بتواند فعل خواستن را در میدان های مختلف به خوبی صرف نماید به حمایت همه جانبه نیاز دارد. وقتی مسئولین بی خیال فوتسال می شوند و آن هایی که قادرند و توان مالی برای تیمداری دارند رغبتی نشان نمی دهند کسب نتایج بهتر غیر ممکن می شود.
اگر تیم های حاضر در لیگ دسته دو دغدغه مالی نداشتند، تیم الغدیر آخرین دیدارش را با پنج بازیکن برگزار نمی کرد و هشت بار دروازه اش را تسخیر شده نمی دید.
اگر سایه ای از اصول تیم داری در ساختار آن ها حاکم بود می توانستند همه سرمایه های فوتسال استان را به خدمت بگیرند و از کوچ بازیکنان به سایر استان ها و عقد قرار داد با تیم های دیگر جلوگیری نمایند.
با نداری ها و با سیلی سرخ کردن های صورت نمی توان به جنگ دارا ها رفت. غیرت، همت و از خود گذشتگی در این موارد تا حدودی می تواند کارساز شود.
تلاش بازیکنان و کادر فنی دو تیم الغدیر و شهید کیان پارس آباد را ارج نهیم و امیدوارهستیم که نمایندگان استان در رده های پایه در رقابت ها بتوانند از جایگاه فوتسال منطقه دفاع نمایند.