غریبی ورزش در اردبیل

یکی از کارشناسان خبره ورزشی که گویا این روزها دوران تبعیدی خود را می گذراند بعد از انتشار مطلب مربوط به گرامیداشت هفته تربیت بدنی در پیامی کوتاه از غریبی ورزش در اردبیل و بی توجهی مسئولین به آن گلایه کرد و گفت: تا زمانی که ورزش جایگاه خود را نیافته است وضعیت آن بهتر از این که هست نخواهد شد.
حالا با اندکی تفکر می توان بر صحت گفته های او کاملا پی برد. هفته ای را که به نام ورزش سپری می کنیم برای ورزش استان چه دستاوردی به همراه داشته است؟ چرا مسئولین استان از جمله استاندار پیامی برای بزرگداشت این مناسبت صادر نکرده است؟ اگر بحثی به نام تغییر مدیر و انتصاب بود بی تفاوت نظاره می کرد و یا آستین بالا می زد و برای نامزد مورد نظرش سنگ تمام می گذاشت؟
مصاحبه های مختلف و ردیف کردن تعدای برنامه های تکراری، آیا با اهداف نامگذاری این هفته هم خوانی دارد؟ آیا برنامه هایی که قرار است به مورد اجرا گذاشته شوند در شرایط کرونایی بدون حاشیه و بدون عواقب است؟
آیا دیدار دوستانه والیبال بین دو شهر دیوار به دیوار مؤثر در رسیدن و دستیابی به اهداف هفته تربیت بدنی است؟ چرا از هفته ها قبل برای هماهنگی مسئول اجرایی استان جهت صدور پیام و دیدار از اداره کل و یا تجلیل از نمایندگان قهرمانان ورزشی برنامه ریزی نشده است؟ چه کسانی باید مقدمات این مهم را فراهم می کردند؟
امیدواریم که هفته تربیت بدنی برای ورزش کل کشور و همچنین ورزش استان ما مایه خیر و برکت باشد . کنار گذاشتن بخشی از خودنمایی ها و خودپرستی ها و اندیشیدن برای ورزش گره گشاست و نسخه ای شفابخش برای ورزش می تواند باشد.
متأسفانه از اولین روزهایی که استاندار در اردبیل شروع به کار کرده ورزش نتوانسته است جایگاه مناسبی در مجموعه استانداری برای خودش دست و پا بکند. از وضعیت تیم شهرداری گرفته تا چگونگی تغییرات مدیریتی ورزش همه به نوعی جای بحث می توانند داشته باشند.
اگر از امکانات موجود، بهینه بهره برداری شود و وعده های داده شده به موقع تحقق یابند و اگر در استفاده از نیروهای ورزشی محوریت با توانایی ها و مقبولیت در جامعه ورزش باشد و به صاحبان اصلی ورزش میدان خدمت باز باشد و از همه مهمتر صداقت و پایبندی به قول و قرارها در دستور کار باشد ورزش می تواند به راحتی نفس بکشد و برای آینده اش فکر اساسی بشود.
وقتی دیده می شود سازمان ها و نهادهایی که به نوعی درگیری و ارتباط مستقیم با ورزش داشته و حتی در ساختارشان پست های رسمی ورزش وجود دارد با هفته ورزش غریبی می کنند دردها افزایش پیدا می کند و در قبال این همه بی توجهی و بی برنامگی به جز افسوس کار دیگری نمی توان انجام داد.
امیدواریم ورزش بتواند جایگاه اصلی و والای خود در کشور را به دست آورد. در چنین حالتی هفته تربیت بدنی و ورزش می تواند هفته ای همراه با شور و نشاط و به عبارتی دیگر هفته ای به تمام معنی ایده ال و سرشار از نتایج و پیامدهای مثبت باشد.