در ایامی که ورزش استان و کشور در دریائی از خبرهای مختلف دست و پا می زند و هر روز بحث و سوژه جدیدی در آن مطرح می شود سکوت فضول باشی و غیبت‌اش در جمع دوستان سؤال‌برانگیز می شود. منتظرش بودیم تا تشریف فرما بشود و ما را از خبرهای دست اول و پشت پرده‌ها مستفیض نماید. وقتی انتظار طولانی شد این بار برخلاف رویه معمول، من پیش قدم شدم و با ترس و لرز شماره همراه‌اش را گرفتم. از اینکه تماس گرفته‌ام خیلی تعجب کرد و گفت: حوصله هیچ کس و هیچ کاری را ندارم، حرف‌ات را بزن...

هرچقدر که می خواهم از فضای فوتبال استان به دور باشم و به کار خود برسم و عطای آن را به لقایش ببخشم، اجازه نمی‌دهند. آمارهای سوال‌برانگیز، اقدامات شبهه آمیز، اظهارنظرهای بی‌پایه، بزرگنمایی های شرم آور و به طور کلی برخی از اقدامات نه چندان سازگار با مرام و اهداف ورزش، انسان را وادار به عکس العمل می کند. باید از این فوتبالی های دو آتشه با پیشینه درخشان در مدیریت فوتبال که الان برای فوتبال اردبیل برنامه می ریزند و ریاست می کنند و بر صندلی آن تکیه می زنند، بخواهیم که زیاد به دنبال حاشیه ها و بزرگنمایی...

چرا عده‌ای راه افتاده‌اند و در فضای مجازی برای زحمت‌کشان فوتبال استان و دست‌اندرکاران صادق و تلاش‌گر و خدمت‌گزاران بی‌منت در فدراسیون، حاشیه درست می‌کنند؟ مگر خدا را در بالای سر خودشان نمی‌بینند که قشقرق به راه انداخته و فریاد “وا مصیبتا” سر می‌دهند؟ فوتبال برای خودش حساب و کتاب دارد. شما دیگر چرا می‌خواهید مقررات و اصول حاکم بر فدراسیونِ همیشه‌بیدار را به‌هم بزنید، آخر ضوابطی هست و روابطی وجود دارد، الکی که نیست، هر کس که از راه برسد خود را کاندیدا و نامزد مدیریت بر فوتبال استان‌ها و شهرستان‌ها بکند. باید بدانید و آگاه باشید که مسئولین...

بعد از افطار نشسته بودم و برای نوشتن، داشتم سوژه یابی می کردم که صدای ناهنجار تلفن همراه، تمرکزم را به هم زد. فضول باشی بود. این مرد، شب و روز نمی شناسد، تا چیزی به فکرش می رسد هر ساعتی از شبانه روز باشد تماس می گیرد. البته طلب کار بودن یکی از ویژگی آدم های مزاحم است و فضول باشی ما هم از این قاعده مستثنی نیست. تا صدایم را شنید گفت: عزیز دل فضول، سر افطار، منزل گفت که دیشب در خواب از فوتبال می گفتم، از رقابت های به اصطلاح لیگ برتر که آغاز نشده تعطیل...

اولین روز از سال جدید و در یک هوای سرد و برفی، فضول باشی به دیدن تو بیاید، جای تعجب دارد. تا در زد و صدایش را از پشت در شنیدم، خشک‌ام زد. سابقه نداشت که به منزل بیاید ولی این بار در هوایی که سرما تا مغز استخوان آدمی نفوذ می کرد، حضور او می توانست ده‌ها سؤال بر جای بگذارد. تا در را باز کردم با عجله گفت: به حرف‌ام گوش کن، می خواهم زود بروم، از این حرف‌های معمول و تعارف‌های الکی چون عیدت مبارک، سال خوبی داشته باشی، بیا داخل تا در خدمت‌تان باشم هم بگذر....

خدا را شکر، قطار تغییرات و جا به جایی مدیران در روزهای اخیر از شتاب بیشتری برخوردار شده است. مردم در خرداد ماه پای صندوق های رأی آمدند تا با انتخاب صحیح، صدای خود را به گوش مسئولین برسانند. آن ها خواستار طرحی نو در اداره امور کشور و استان بودند و با نتیجه انتخابات، امیدواری برای بهبود حال استان و به کارگیری نیروهای متعهد وکاردان افزایش یافت. تغییرات و خداحافظی با مدیرانی که در سال های اخیر قادر به تأمین خواست جامعه و مردم انقلابی نبودند متأسفانه به طول انجامید و این خود برای کسانی که چشم امید به...

کمکم کن، باید از موقعیت به‌دست‌آمده نهایت استفاده را بکنم. مگر من از فلان آقا و بهمان یارو چه کم دارم؟ می‌گویند سر خرمن است و هر کسی تلاش می‌کند تا به‌نحوی از کِاشته‌هایش محصول مرغوب برداشت بکند، من چرا باید از قافله عقب بمانم؟ من چرا نباید پیشرفت بکنم؟ من به چه دلیلی ماشین دولتی با راننده زیر پا نداشته باشم؟ من چه گناهی مرتکب شده‌ام که با حداقل حقوق باید بسازم و حرفی هم نزنم؟ من چه زمانی می‌توانم همای شانس و اقبال را بر دوش هایم احساس بکنم و با رسیدن به جایگاهی ایده‌آل، قدرت‌نمایی نمایم و...

فضول باشی آمد تا بگوید به این دنیا و به زیبایی‌ها و ظاهر آن نباید دل بست. گفت: سرایی که فریب‌کاری و ناهمواری آن قابل رویت است، چرا باید بر آن تکیه زد؟ برای گذران عمر، چه نیازی به خالی کردن زیر پای دیگران، دروغ گفتن، برنامه چیدن و خود را بزرگ و بزرگ جلوه دادن است؟ او افزود: برخی‌ها چنان دل در گرو پست ها و مقام‌ها دارند که به هیچ بهایی حاضر به واگذاری آن نبوده و نیستند. مدام می‌خواهند، باشند و برای این‌که به این مهم برسند، دست به هر کار و به هر اقدامی می‌زنند. گفتم:...

جریان از چه قرار است که این روزها تو را بیشتر آماج محبت‌ها و عنایت ها قرار می‌دهند و برای رسیدن تو به برخی از میزها و پست‌ها مدام حرف می‌زنند و در فضای مجازی جولان می‌دهند؟ چرا برخی‌ها بی‌محابا یکه‌تازی می‌کنند و می‌خواهند برای رسیدن به هدف همه را قربانی نمایند و خود، سری در میان سرها درآورند. گفتم: فضول باشی، غصه ما را و دردهای ما را نخور. عده‌ای جویای نام هستند و برخی‌ها نیز به بیماری دیده شدن مبتلا می‌باشند. برای این‌که بتوانند خود را مطرح کنند، مجبورند که برخی اسامی را نیز در کنار اسم خودشان...

چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است. این ضرب‌المثل کاملاً در وصف داستان ثبت نام کاندیداها برای به دست آوردن صندلی ریاست هیئت فوتبال استان  صادق است. وقتی همه‌چیز روشن و آشکار است چرا باید وقت تلف شود، هزینه اضافی انجام بگیرد و برای عده‌ای فضای میدان‌داری و یا هواداری و چماق‌داری و زیر آب‌زنی فراهم شود؟ وقتی شرایط حاکم بر روند انتخابات از ماه‌ها قبل بر وفق مراد و خواسته برخی‌ها باشد سینه پاره کردن دیگران چه دلیل و چه علتی دارد؟ وقتی مهره‌ها را شناسایی و بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری شده این ثبت نام‌ها و فرایندهای...