اولی: عده‌ای زیبایی‌های ورزش و فوتبال را زهر هلاهل کرده‌اند به کاممان. دومی: مگر خبری است؟ اصلا فوتبالی وجود دارد که اذیت‌مان بکند؟ اولی: انتخابات هیئت‌های ورزشی به‌جای این‌که دوای دردهایمان باشد، خود به دردی بزرگ تبدیل شده‌اند. دومی: سنت مذمومی که کاندیداها از ماه‌ها قبل‌از مجمع با قشون‌کشی و متلک اندازی و شعارهای آن‌چنانی به قصد فریب افکار عمومی وارد صحنه می‌شوند، آزاردهنده است. اولی: کاش کار به این‌جا ختم می‌شد. تازگی‌ها پا را فراتر از آنچه تصور بشود، گذاشته‌اند و مرزهای اخلاق را درنوردیده و به طرفداری از فوتبال، آبروی هر چه فوتباله برده‌اند. دومی: برخی‌ها آتش‌بیار معرکه‌اند...