چالش ها و موانع توسعه فوتبال استان(قسمت سوم)

نابسامانی های نظام باشگاه داری در استان از دیگر چالش های توسعه فوتبال استان به شمار می رود.
باشگاه ها اساس و ریشه توسعۀ فوتبال در هر منطقه ای به شمار می روند. وجود باشگاه هایی به معنی واقعی ، می توانند فوتبال هر منطقه ای را به سوی پیشرفت و توسعه رهنمون کنند.
اگر دیده می شود که فوتبال در برخی از نقاط کشور از پیشرفت قابل توجهی برخوردار شده و به توسعۀ پایدار دست یافته است حاصل فعالیت باشگاه هایی قوی ، مجهز و برخوردار از حداقل استانداردهای لازم است.
باشگاه در فوتبالِ حرفه ای تعریف خاصی دارد. باشگاه فوتبال به مجموعه ای گفته می شود که بر اساس مقررات و معیارهای موجود راه اندازی می شود و در اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسد . باشگاه هایی که در زمینۀ فوتبال فعالیت می نمایند به عنوان مهم ترین نهاد در توسعۀ این رشتۀ ورزشی محسوب شده و می توانند با ایجاد انگیزه های لازم و رقابتی سالم و سازنده در جذب جوانان و پرورش استعدادها همت به خرج بدهند و بیشترین و بالاترین تأثیر در این ارتباط را داشته باشند.
باشگاه ها به عنوان یک بنگاه اقتصادی با تأثیر بر صنعت فوتبال در اقتصاد هر منطقه نیز می توانند تأثیر به سزایی داشته باشند.
متأسفانه یکی از بزرگ ترین آفات فوتبال استان نبود باشگاه هایی با ساختار قابل قبول و برخوردار از حداقل پارامترهای مورد نیاز می باشد. این امر مربوط به امروز و دیروز نیست، سال های سال است که منطقه از این مشکل، ضربات قابل توجهی را تحمل کرده است. در دهه 60 و 70 ادارات و نهادهای مختلفی برای تیم داری روی خوش دادند ولی هیچ کدام از آنها به باشگاه تبدیل نشدند . حتی امروز که باشگاهی به نام شهرداری تحت حمایت سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری فعالیت می کند را نمی توان به عنوان باشگاه تلقی کرد.
متأسفانه این روزها با توسل به برخی از مجوز هایی که کمیسیون ماده 5 در ارتباط با فعالیت بخش خصوصی در سالن ها و اماکن ورزشی برای آموزش فوتبال و یا در مواقع اجاره اماکن اداره کل ورزش و جوانان برای اشخاص حقیقی صادر می شود ادعای توسعه باشگاه های ورزشی را می کنیم و به این ترتیب به نوعی با افکار عمومی بازی می نمائیم.
باشگاه های ورزشی بنگاه های اقتصادی بوده و علاوه بر تبعیت از قوانین وزارت ورزش و جوانان باید تحت پوشش قوانین تجارت نیز باشند. ضرورت ثبت باشگاه در اداره ثبت شرکت ها و رعایت مقررات مربوطه و مشخص بودن مؤسسین و هیأت مدیره و مدیر عامل و سرمایه اولیه و روشن بودن موارد فعالیت و برخورداری از زیر ساخت های لازم از مهم ترین نیازهای تأسیس و راه اندازی یک باشگاه ورزشی است.
می گویند در حال حاضر از طرف کمیسیون ماده 5 اداره کل ورزش و جوانان10 مورد مجوز برای فعالیت در فوتبال صادر شده است که این مجوز ها مربوط به سالن های واگذار شده موضوع کمیسیون مادۀ 88 می باشد. علاوه بر این باشگاه های زیادی هستند که در زمینۀ فوتبال فعال بوده ولی تاکنون نسبت به اخذ مجوز از کمیسیون ماده 5 اقدام ننموده اند.
پس به طور کلی آنچه که الآن به نام باشگاه تلقی شده و برخی ها متأسفانه خواسته یا ناخواسته آن ها را مطابق با میل خود توجیه کرده و از جمله کارنامه فعالیت هایشان به شمار می آورند مجوز هایی هستند که برای بحث آموزش فوتبال صادر شده است و از نظر باشگاه داری حرفه ای جایگاهی نداشته و ندارند.
فوتبال اردبیل موقعی می تواند ادعای حرکت در مسیر رسیدن به توسعۀ پایدار را داشته باشد که شاهد فعالیت چندین باشگاه به معنی واقعی در سطح استان باشد. روا نیست مجوز های صادر شده بر مبنای عمل به توصیه های ماده 88 در بخش واگذاری فضاها و اماکن وررزشی را به حساب فعالیت های انجام یافته در زمینه توسعۀ باشگاه ها به حساب آورده و در مسیر وارونه جلوه دادن واقعیت های موجود گام بر داریم.
ضعف مدیریت را نیز می توان در لیست چالش های توسعه فوتبال منطقه قرار داد.
فوتبال اردبیل برای این که بتواند انتظارات علاقه مندان را برآورده نماید به مدیریت جهادی نیاز دارد. مدیریتی که بتواند همۀ وابستگان به این رشته را در زیر یک سقف جمع بکند و همۀ نقاط استان را به یک چشم نگاه نماید.
مدیریت فوتبال استان باید خود را متعلق به کل استان بداند و از هر گونه رفتار شبه برانگیز و سؤال برانگیز خودداری کند. همۀ زیر مجموعۀ مدیریت برای مدیر لایق از یک جایگاه برخوردار باشند و تعصبات قومی و قبیله ای و وابستگی های سببی و نسبی در عملکرد ها هیچ تأثیری بر جای نگذارد.
مدیریت فوتبال استان باید در عمل به قانون و تفسیر به رأی آن خودداری نماید. قانون توان آن را دارد که دست همۀ عوامل و دست اندرکاران دخیل در بحث مدیریت فوتبال را بگیرد و تحرکی خاص در رسیدن به نقطه ایده آل ایجاد نماید.
قدم زدن در عرصۀ سبک های مدیریت سنتی و درآوردن ادای مدیریت علمی و به روز عامل بزرگی در آسیب رساندن به فوتبال و توسعه آن محسوب می شود. بحثی که متأسفانه مدت هاست این رشته پرطرفدار با آن دست و پنجه نرم می کند. این که ادعا بکنیم در فوتبال اردبیل به سمت استاندارد سازی باشگاه ها رفته و در این رابطه گام های محکمی برداشته ایم ولی در عمل نتوانیم یک باشگاه به معنی اخص کلمه معرفی کرده و امکانات، هیأت مدیره، مدیر عامل و منابع درآمدی و سرمایۀ اولیه آن را در اختیار عموم قرار بدهیم نمونه ای از علل عقب ماندگی فوتبال اردبیل است.
مدیریتی توانا، کاردان، بااخلاص، صادق و به دور از هرگونه حاشیه و جانبداری های بی اساس و اهمیت دادن به همۀ نیروها و وابستگان این رشته می تواند فوتبال استان را به روزهای خوش در آینده امیدوار کند. ادامه دارد.