نگاهی به مصاحبه مطبوعاتی شهردار اردبیل و دایه های مهربان تر از مادر

به عنوان یک شهروند ، لطف الهیان شهردار اردبیل را دوست دارم. او در کنار نقاط مثبتی که با بهره گرفتن از آن ها توانسته است منشأ خدماتی باشد دارای ضعف ها و برخی از رفتارهای غیر قابل قبول نیز است. اما در مجموع نقاط مثبت وی به دیگر ویژگی هایش چربش دارند و اگر مطلبی نوشته می شود و مسائلی مورد اشاره قرار می گیرد دلیل بر دشمنی و عناد با یک خدمتگزار نبوده و نخواهد بود.
روش ناپسندی در جامعه رفته رفته برای خود جا باز کرده و متأسفانه برخی از مسؤولین نیز تحت القاء و شیطنت برخی ها بر آن دامن می زنند. و آن این که تا بحثی بر خلاف میل و رأی مدیر یا مسؤولی مطرح می شود بادمجان های دور بشقاب و نان به نرخ روز خورهای همیشه آماده در خدمت به راه می افتند و می خواهند وانمود بکنند که گوینده ها و نویسنده ها جز دشمنی با مدیر خط دیگری را دنبال نمی کنند. این ها با رفتار غیر منطقی، گوش های مدیر را فقط برای شنیدن تعریف ها و تمجید ها آماده می کنند و می خواهند اجازه ندهند کسی جرئت پیدا بکند تا به مراد آنها در کارهای اجرایی بودن ابرو در بالای چشم شان را مورد اشاره قرار بدهد.
کسانی که دل در گرو توسعه شهر دارند از اقدامات منطقی و برنامه های سازنده حمایت می کنند . ادعای خدمت به شهر باید در عمل به اثبات برسد و صرف گفتن و حرف زدن و شعار دادن چاره ساز نبوده و نخواهد بود.. لطف الهیان در سال های اخیر علی رغم تنگناهایی که با آن ها روبرو بوده توانسته است نظر مثبت مردم نسبت به عملکرد شهرداری را جلب کند.
دیده شده است تا مسؤولی و عزیزی مورد اقبال مردم قرار می گیرد اولین شایعه و اتهام زنی از سوی تنگ نظرها بحثی پیش پا افتاده و تاریخ مصرف گذشته تحت عنوان رفتار انتخاباتی و برنامه ریزی برای راهیابی به مجلس شسورای اسلامی است. همان بحثی که این روزها در مورد لطف الهیان بیشتر مطرح بوده و وسیله ای برای حمله به شهرداری و لطف الهیان مورد استفاده قرار گرفته است.
مطمئن اگر مسؤولی در رأس هرم مدیریت به خوبی انجام وظیفه نماید ، پاک دست باشد، عدالت را رعایت نماید، غرور و خودمحوری را از خود دور کند و لج و لج بازی و عناد ورزیدن در حوزه مدیریتی وی جایگاهی نداشته باشد ، خدمت بی منت را مدال افتخار به حساب آورد، با باند و باند بازی نه در حرف بلکه در عمل مبارزه بکند، اهل باج دادن و حساب و کتاب پشت پرده نباشد، حامی مظلومان و مخالف زورگویان و یاوه سرایان باشد، عاشق نظام و انقلاب و در خط مقدم اطاعت از ولایت فقیه باشد، ایرادی دارد که در اندیشه راهیابی به مجلس باشد؟ لطف الهیان ها و آن هایی که از حداقل ویژگی های یاد شده برخوردار باشند اگر بتوانند اعتماد مردم را به دست آورند و رأی لازم برای رسیدن به صندلی مجلس را کسب کنند به نفع مردم که می تواند باشد.
با این مقدمه خواستیم یادآوری کنیم که ما را با لطف الهیان هیچ دشمنی که نیست بلکه او را به عنوان مدیر خدمتگزار قبول داریم ولی این امر مانع از بیان واقعیت های موجود نمی تواند باشد.
لطف الهیان و فوتبال
آنچه در این فرصت مورد اشاره قرار می گیرد موضع لطف الهیان در قبال فوتبال و تیم شهرداری است.
در مصاحبه اخیری که با حضور خبرنگاران برگزار شده شهردار اشاره کرده است : کسانی که در گذشته منتقد تیم شهرداری بودند اینک به هواداران تیم تبدیل شده و دایه مهربان تر از مادر شده اند.( نقل به مضمون).
در این ارتباط مواردی چند باید مورد توجه قرار بگیرد.
*اگر ادعای شهردار درست باشد عکس این قضیه نیز صادق است یعنی آن هایی که در گذشته هوادار تیم بودند حالا به دشمن خونی آن تبدیل شده اند.
کسانی که تا دیروز حمایت همه جانبه از تیم را جز برنامه های اصلی محسوب می کردند و هر گونه پشتیبانی از آن را روا می دانستند چگونه و به چه دلیلی الآن به مخالف و منتقد آن تبدیل شده اند؟
اگر تغییر موضع برخی ها از صف منتقدین به هواداری جرم است ، تکلیف عزیزانی که از صف هواداری و حمایت، جدا شده و در بین مخالفان تیم قرار گرفته اند چه می تواند باشد؟
لزوم شفاف سازی
آیا بهتر نبود شهردار اردبیل در مورد تیم و سرنوشت حاکم بر آن در سه سال گذشته شفاف سازی می کرد. آن هایی را که به تیم ضربه زدند و زمینه زمین گیر شدن آن را فراهم کردند و در لباس دوست در حق اش خیانت نمودند و صدور حکم ممنوعیت تیم داری شهرداری را رقم زدند، معرفی می کرد و به علل و عوامل تأثیرگذار در روند سقوط آزاد آن اشاره می نمود؟
هواداران تیم حتما فراموش نکرده اند که در یک برنامه زنده تلویزیونی چگونه مدیر عامل وقت سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری از عدم همکاری ها گلایه کرد و از چگونگی برخورد برخی ها پرده برداشت. بعد از گذشت زمان نه چندان زیاد چگونه با کسانی که در آن روز از متهمان اصلی ناکامی تیم تلقی می شدند بر سر میز مذاکره نشستند و بدون تعیین تکلیف نهایی، تیم را به آن ها واگذار کردند؟
معرفی دایه های مهربان تر از مادر
شهردار اگر مصاحبه خود را با معرفی دایه های مهربان تر از مادر تکمیل کند بزرگ ترین خدمت به فوتبال را انجام می دهد. فوتبال اردبیل که نابود شد و تیمی با قدمت نزدیک به 50 سال در بدترین شرایط دوران حیات اش قرار گرفت آیا وقت آن نرسیده است که شهردار به عنوان مسؤول مستقیم تشکیلات شهرداری دایه های مهربان تر از مادر فوتبال و تیم شهرداری را معرفی بکند؟
معمایی به نام مالکیت
شهردار اردبیل برای پایان دادن به هرگونه حرف و حدیث در مورد تیم کافی است مالک آن را معرفی نماید. کلید همه مشکلاتی که تیم با آن مواجه می باشد در حل معادله چند مجهولی به نام مالکیت تیم است. اگر به صراحت به این امر پرداخته شود و مالک اصلی و قطعی تیم معرفی گردد دیگر نیازی به خیلی از حرف ها و نقل و قول ها نخواهد بود.
در دو سال گذشته همه بلاهایی را که تیم تحمل کرده است آیا منشأیی جز بلاتکلیفی و سرگردانی از جهت نامشخص بودن مالک آن داشته است؟
شهردار و گره فوتبال اردبیل
چندی پیش در مطلبی نوشتیم که گره فوتبال اردبیل با دست های شهردار می تواند باز بشود. تیم فوتبالی که عشق جمعی از دوستداران ورزش است با اراده و عزم شهردار اردبیل توان ایستادن بر روی پاهای خود را به دست می آورد.
آقای شهردار تصمیم بگیرید و برای نجات تیم از غرق شدن کامل اقدام کنید. کسانی که امروز شعار مدیریت بر تیم سر می دهند توان هدایت آن به ساحل امن را ندارند.
به خاطر جوانان و برای خشنود کردن کسانی که دل به تیم شهرداری بسته اند برای مدت کم تر از دو ماه تیم را حمایت کنید و اداره امورش را به افراد صادق و کارنامه دار بسپارید. در این راه هیچ چیزی را مانع به حساب نیاورید . کار اگر برای خدا و خلق خدا باشد پایانی سرشار از موفقیت و رضایت قلبی خواهد داشت.
نمی دانم شاید شهردار، وقت کافی برای مطالعه نوشته های ورزشی ما را نداشته باشد . روابط عمومی هم که اصلا ما را نمی شناسد ولی امیدواریم این مطلب را ببینند و بخوانند و تیم را از بلاتکلیفی نجات داده و آن را به خانه اصلی اش برگرداند. انشااله.