سید فوتبال اردبیل؛انسانی اخلاق مدار و بازیکنی بزرگ و پایبند به عهد و پیمان
- شناسه خبر: 1838
- تاریخ و زمان ارسال: ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۹:۲۲
- بازدید : 465 views
این بار به سراغ مردی رفتیم و پای صحبت هایش نشستیم که چهره ای قابل احترام با کارنامه ای درخشان در فوتبال اردبیل می باشد. با کسی هم کلام شدیم که اخلاق و فوتبالش هنوز هم ورد زبان فوتبالی های اصیل و پاک می باشد.
سید علی سیدسیاهی ، سیدبزرگوار و فراموش نشدنی فوتبال اردبیل که باخوشرویی و لطف فراوان ما را پذیرا شد و نزدیک به چهار ساعت به سخنان گرم و شیوایش گوش دادیم و کتاب خاطرات خوش فوتبال اردبیل دردهه 50 و 60 را ورق زدیم.
سید و همدوره های وی با فوتبال زندگی می کردند و چه زیبا گفت که فوتبال با سرشت وی آمیخته بوده است . وقتی از او خواستم که فوتبال این روزهای اردبیل با دهه های 50 و60 را مقایسه بکند به صورتم خیره شد ، آه بلندی کشید، سری تکان داد و به مدت طولانی سکوت کرد. سکوتی که هزاران هزار حرف درپشت آن نهفته بود. سکوتی که بیان کننده ظلمی است که در حق فوتبال ما روا داشته شده و سکوتی است در رثای فوتبالی که این روزها از آن سایه ای بیش باقی نمانده است.
سید سیاهی در فوتبال چه کرده است که بعد از گذشت نزدیک به چهل سال وقتی صحبت از یک مهاجم زهردار نوک، سخن به میان می آید همه ذهن ها به سوی آن مردی پر می کشد که درپیشانی فوتبال اردبیل در هر بازی ستاره می شد و راه به دروازه حریفان پیدا می کرد. وقتی توپ را در اختیار می گرفت و استارت می زد و به راه می افتاد چند دفاع باید به مراقبت و مصاف آن می آمدند تا مگر خطری را از سردروازه خود دفع کنند.
سید سیاهی مهاجمی بود که مدافعان را بسیار آزار می داد و در شرایط سخت، توپ را به سوی دروازه به راحتی هدایت می کرد و ضربات نهایی را هم همواره با خونسردی می زد. این مرد نازنین ، دوست داشتنی و همشه آرام فوتبال اردبیل به همان اندازه که روی زمین قدرتمند بود در بازی هوایی هم تبحر داشت . سید سیاهی به خاطر قدرت پا به توپ شدن و سرعت قابل توجه قادر بود که بهترین مدافعان را از سرراه بردارد و چندمتری آن ها را جا بگذارد.
سیّد فوتبال اردبیل ، انسانی اخلاق مدار، بازیکنی وفادار، عاشق مردم ، متعصب ، صادق ، بی حاشیه و پایبند به عهد و پیمان است.
محبوبیت وی در بین اهالی فوتبال و جایگاهش در بین فوتبالی های اصیل و پرورش یافتگان مکتب صداقت ، راستی و درستیِ فوتبال، نشانی ازخدمات بی منت وی به ورزش و فوتبال می باشد.
شم گلزنی سید سیاهی بسیار بالا بود. هر حرکت پا به توپ وی در محوطه هیجده قدم حریف، بوی گل می داد و افسوس و صدا فسوس که این روزها علی رغم همه ادعاها و حرف و سخن ها وردیف کردن پشت سر هم کلمات، فوتبال اردبیل نمی تواند بازیکنانی چون سید سیاهی پرورش بدهد و برافتخارات فوتبال منطقه بیفزاید.
وقتی سید ازگذشته ها حرف می زد خاطرات آن ایام خوب چون پرده ای از جلو چشمان ما عبور می کردند. آنقدر گفتیم وصندوقچه خاطرات فوتبال اردبیل را بازکرده و یاد از زحمتکشان و عاشقان بزرگ کردیم تا چشمان ما پراز آب شد، اما به روی یکدیگر نیاوردیم. بماند که برخی از تازه به راه رسیده های مدعی، فوتبال آن روزهای ما را فوتبالی بی محتوی و محلاتی و بدون زیرساخت خطاب می کنند و این خود بزرگترین درد و مصیبت برای کسانی است که آن ایام را دیده اند وبا آن نفس کشیده و زندگی نموده اند.
بهرحال فوتبال سیدعلی سید سیاهی را مگر می توان فراموش کرد؟ مگر می توان جرئت آن را داشت که زحمات بزرگانی چون سید سیاهی را باخطاب قراردادن فوتبال محلاتی زیر سؤال برد؟
سید سیاهی ها در فوتبال اردبیل تکرار نشدنی هستند. از خصوصیات این مرد می توان استارت های فوق العاده دوندگی بیش از حد ، ضربات سرسهمگین ، جایگیری های مناسب و درنهایت شم گلزنی بالا نام برد.
سید سیاهی متولد سوم فروردین ماه سال 1335 در محله قهرمان پرور پیرمادر است . از 13سالگی تا به امروز لحظه ای به ورزش پشت نکرده است.
راستگویی یکی از بارزترین ویژگی های سید سیاهی است. می گوید: یکی از دستاورده های مهم ورزش که در زندگی عادی من هم تأثیرگذار بوده راستگویی است. تلاش کرده ام که همیشه با شاگردانم و بازیکنانم روراست باشم و به آنها دروغ نگویم.
در کلاس پنجم ابتدایی توسط آقای زردوست معلم کلاس برای مسابقه با کلاس ششمی ها به عضویت تیم والیبال کلاس درآمدم و با این انتخاب اولین گام برای آشنایی با ورزش برداشته شد. وقتی درمحله ما تیم فوتبالی به نام ضربت تاسیس شد به تمرین فوتبال پرداختم و اینگونه حضور در فوتبال و دل بستن به این رشته ورزشی کلید خورد.
تاسیس شاهین
بعد از ضربت تیم سورنا در محله پیرمادر به مدت محدودی فعالیت کرد و در سال 1353 به فکر راه اندازی تیم شاهین افتادم . جمعی جوان صادق، با شخصیت و با مرام را دعوت به عضویت در تیم کردم و درمدت زمان کوتاهی از آغاز فعالیت ، این تیم به یکی از قدرت های فوتبال اردبیل تبدیل شد.
درتیم شاهین صداقت و وفاداری حرف اول و آخر را می زد و به این دلیل است که نام و یاد این تیم همچنان درمنطقه جاودان مانده و هنوز هم پیشکسوتان اجازه بسته شدن پرونده شاهین درفوتبال اردبیل را نداده اند و هفته ای سه روز با اجاره کردن سالن دورهم جمع می شوند و یاد و خاطرات خوش گذشته را زنده می کنند.
شاهین، عشق پیرمادر
شاهین در کوتاه ترین زمان محبوب قلوب مردم و بخصوص ساکنین محله پیرمادر شد . این تیم با درخشش در رقابت های باشگاهی برای خود اسم و رسمی دست و پا کرد و اهالی پیرمادر حمایت جانانه ای از آن می کردند. در رقابت های باشگاهی زمانی که شاهین بازی داشت محله پیرمادر و مغازه ها و بطور کلی فعالیت در آن تعطیل می شد و همه در ورزشگاه برای پشتیبانی و تشویق تیم در ورزشگاه تختی اردبیل حضور می یافتند.
تعصب به پیراهن شاهین
سیدعلی سید سیاهی به شاهین وابستگی خاصی داشت . همه تیم ها در روزهای اوج فوتبال اردبیل در آرزوی داشتن بازیکنی چون او بودند ولی وی به تیم و مردم پیرمادر عشق می ورزید و محبت آن ها را باهیچ چیر عوض نمی کرد.
می گوید: وقتی با دستان خالی شاهین را راه اندازی کردیم تمامی اهالی پیرمادر به یاری ما شتافتند . برخورد مردم با بازیکنان تیم ، آن ها را برای خوشحال کردن اهالی مصمم تر می نمود. صفا و صمیمیت آن روزهای حاکم برتیم نمی تواند قابل توصیف باشد. هرچند که می توانستم با شرایط مناسبی در تیم های دیگر توپ بزنم ولی هیچ وقت به محله پیرمادر و مردم صمیمی ، وفادار و بزرگوار آن پشت نکردم و هنوز هم که هنوز است محبت آن ها فراموش نمی شود.
قوطی روغن نباتی
زمانی که تیم ضربت تشکیل شد تمرینات خود را به دلیل نبود امکانات کافی از جمله توپ با قوطی های یک کیلویی روغن نباتی از صبح تا شب انجام می دادیم و بعدازدوسال از راه اندازی تیم، وقتی صاحب یک توپ شدیم بال در آورده و پرواز نموده و فوتبال بازی کردن ما در مسیر تازه ای قرار گرفت.
اولین مربی
اولین مربی سید سیاهی در تیم ضربت رشید خدایاری بود او می گوید: در تیم های منتخب نیز مجید عقیلی و مرحوم جعفر صراط جنتی و داود حسنی فرد بودند.
او از داود حسنی فرد به نیکی یاد کرده و گفت: حسنی فرد انسانی باشخصیت ، با ایمان، دوست داشتنی بامدیریت بالا بود که متأسفانه ورزش و فوتبال اردبیل قدر چنین اشخاصی را بخوبی ندانسته و از آن ها استفاده مطلوب نشد.
سیدسیاهی در سال 54 به تیم فوتبال منتخب جوانان اردبیل دعوت شد و بعداز آن سال ها با پیراهن تیم های منتخب به میدان رفت و در سال 62 به عنوان سرمربی تیم منتخب اردبیل منصوب شد.
حبیب نجفلو و فوتبال اردبیل
سید سیاهی معتقد است اکثر افرادی که ازدهه 50 به بعد در فوتبال اردبیل قبول مسؤولیت کردند برای فوتبال زحمت کشیده اند ولی معتقد است که دوران مسؤولیت حبیب نجفلو برای فوتبال اردبیل دوران طلائی بوده است.
وی می گوید: کارآیی ، تلاش شبانه روزی و سازمان دهی فوتبال اردبیل ازمهمترین ویژگی های حبیب نجفلو و همکاران وی در هیات فوتبال بود.
جام شاهین
جام شاهین به همت سیدعلی سید سیاهی و همکاری اعضای تیم و اهالی محله پیرمادر در سال 1362پایه ریزی شد.
این جام فقط سه دوره برگزار شد و در سال 1364 با برگزاری سومین دوره پرونده یکی از معتبرترین رقابت های زمین خاکی اردبیل بسته شد.
وقتی برگزاری مسابقات رسمی فوتبال در ماه مبارک رمضان منع شد سیدعلی سید سیاهی به همراه دیگر دوستانش دست به کار شدند تا جامی را راه اندازی بکنند و بدینوسیله تیم ها را در راه حفظ آمادگی مساعدت نمایند.
سید سیاهی می گوید: با راه اندازی اولین دوره باحضور تیم های دسته اول مخالفت های زیادی با آن بعمل آمد . این تعداد معتقد بودند که محل برگزاری می تواند به کانونی برای روزه خواران تبدیل شود ولی فوتبالی های اردبیل درعمل نشان دادند که افرادی معتقد، سالم و مؤمن هستند. در طول سه دوره برگزاری جام حتی برای نمونه یک روزه خواری در اطراف زمین شاهین مشاهده نشد.
وی در ادامه گفت: در جام شاهین هر روز یک مسابقه و در ساعات نزدیک به افطار برگزار می شد و بازیکنان با زبان روزه در مسابقات حاضر می شدند و با تمام وجود برای پیروزی تیم خود نهایت تلاش را بعمل می آوردند.
وی افزود: هزینه برگزاری جام از سوی اعضای تیم شاهین و اهالی محله پیرمادر تأمین می شد و مقدار ناچیزی نیز از تیم های شرکت کننده بعنوان حق شرکت اخذ می گردید.
خاطرات جام شاهین درکتاب فوتبال اردبیل جای خاصی برای خود دارد و نمی توان حال وهوای جام و شور و شوق ناشی از آن در بین جامعه فوتبال را فراموش کرد.
در دور سوم این جام 11 تیم به رقابت پرداختند و درنهایت دو تیم پاس و استقلال به فینال رسیدند و تیم پاس با پیروزی دوبریک به مقام قهرمانی رسید.
سید سیاهی خاطره ای از غیرت و تعصب بازیکنان دهه 60 می گوید:تعصب به پیراهنی که بازیکن به تن می کرد آن موقع ها حد ومرزی نداشت نسل ما نسلی عاشق ، ایثارگر و فداکار بود. برای اثبات این ادعا بازگو کردن یک خاطره دور ازلطف نمی تواند باشد.
در سال 62 درجریان مسابقات قهرمانی استان در مسابقه باتیم تبریز، جعفر ظاهری بازیکن خوشنام فوتبال اردبیل آسیب دید ولی وقتی خواستیم او را تعویض کنیم با لحن خاص خودش گفت که مشکلی نیست تا پایان مسابقه درترکیب تیم بازی کرد و بعداز اینکه داور سوت پایان بازی را زد ظاهری از حال رفت و وقتی به بیمارستان اعزام شد مشخص گردید که او مسابقه را با کتف شکسته بازی کرده و به پایان رسانده است.
در نهایت تا آنجاکه ذهن و آرشیو نگارنده یاری می کند ب اذکر اسامی بازیکنان شاهین، یادی از این خدمتگزاران ، عاشقان و دلدادگان فوتبال نماییم.
حسین افسانه ، علی اسماعیلی ، جمشید مظاهری، باقر گیمه چی ، ودود پور اسکندری، برادران بایرامی، جمشید حسن زاده، حسین میربدل زاده، حسین مصلحت ، محمد سپهری ، مصیب باوفا، بشیرامیری ، صابر فولادی ، جعفر رضایی فر، محبعلی فولادی ، آقادده نوروزی، برادران باغبان رحیمی ، برادران بقایی ، غلامرضا شفقت ، نورالدین پرندک ، محبت ستاری، علی پاداشی ، جعفر رضوانی فر و مطلب جهادی.