ذبح قانون در پای مصلحت

زیبایی های فوتبال و فوتسال در اجرای کامل قوانین مربوط به آن ها است. اگر تا به امروز این رشته توانسته است طرفداران زیادی را در نقاط مختلف دنیا جذب کند و به عنوان رشته ورزشی اول دنیا مطرح بشود در میان همه ویژگی هایش قوانین آن از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد.
از بالاترین مرجع تصمیم گیری در مورد فوتبال تا کوچک ترین نفراتی که می توانند در آن تأثیر گذار باشند حق دخالت و تغییر در قوانین آن را به دلخواه نداشته و ندارند و نخواهند داشت.
به اعتقاد کلیه کارشناسان و صاحبنظران حرکت در مسیر قانون در نهایت به نفع همه تمام می شود. ممکن است در یک مقطع زمانی محدود عمل به قانون سلیقه عده ای خاص را تامین نکند ولی در پایان کار کلیه افراد از اجرای قانون راضی و شادمان می شوند. قانون وظیفه و جایگاه همه افراد را مشخص می کند و کسانی که عمل به قانون را برای خود واجب ، مهم و اساسی می دانند ، می توانند ادعای موفقیت در کار و مسؤولیت خود را داشته باشند و در برابر هر سؤال و بازخواستی مقتدرانه جوابگو باشند و در ازای حرکات ایذایی ایستادگی نمایند.
گردن ننهادن به قانون ، خود محور بودن و خود را بالاتر از قانون تلقی کردن در هر زمینه ای می تواند مشکل آفرین باشد. عمل نکردن به قانون در عرصه ورزش مشکل دیگری را نیز علاوه بر مشکلات موجود می تواند فراهم نماید و آن دامن زدن به حاشیه های موجود و تولید حاشیه های ریز و درشت است. حاشیه همان طور که از اسمش پیداست خارج شدن از مسیر اصلی و انحراف از راه و روش صحیح و اصولی است که موجب به نتیجه نرسیدن اهداف ورزش می شود. تولید حاشیه در ورزش حکم سم را دارد و هیچ انسان عاقلی نباید به گونه ای حرکت کند که کل عملکرد خود را زیر سوال ببرد.
با همه اهمیتی که بحث گردن نهادن به قانون دارد دم زدن از آن و در عمل خلاف ادعا رفتار کردن عملی بسیار زشت، ناپسند و مذموم می باشد.
در آخرین دیدار از رقابت های فوتسال جام رمضان اردبیل نمونه ای بسیار روشن، آشکار و بارز از زیر پا گذاشته شدن قانون و عمل به دلخواه مشاهده شد. در آن شب در میان بهت و حیرت همه حاضرین در ورزشگاه به راحتی قانون در پای مصلحت ذبح شد و نقطه ای تاریک در کارنامه هیأت فوتبال استان به ثبت رسید.
ضعف مدیریت
اینکه به یک بازیکن دواخطاره علی رغم محرز شدن تخلف اجازه بازی داده شده و به خواست غیر منطقی، غیر قانونی و زورمدارانه برخی ها تن داده شده است هیچ تعبیری جز ضعف مدیریت نمی تواند داشته باشد. وقتی گزارش داوری ها و کمیته اجرایی دو اخطاره بودن یک بازیکن را تأئید کند و در ادامه وی در میدان حاضر شود آیا جز ضعف مدیریت گردانندگان و عوامل برگزاری و در رأس همه آنها هیأت فوتبال استان چیز دیگری می تواند باشد؟
نیازی به حضور رئیس هیأت استان و شهرستان در رختکن تیم مقابل و دادن قول قهرمانی با هر نتیجه احتمالی و یا تماس تلفنی مدیر کل ورزش و جوانان با سرپرست تیم برای قبول قانون شکنی و بازی کردن وجود نداشت.
می گویند بزرگترین بهانه برای برگزار کنندگان مسابقه جهت چشم پوشیدن از یک تخلف آشکار، ترس از تعطیلی مسابقه و شرمندگی در مقابل میهمانان حاضر در سالن بوده است. عذری بدتر از گناه و اقدامی غیر قابل قبول برای سرپوش گذاشتن به ضعف ها.
میهمانانی که آن شب در سالن شهید آسمانی بودند همگی نوکر قانون و طرفدار اجرای اصولی قوانین در همه سطوح جامعه می باشند. نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی آیا وظیفه دیگر جز تصویب قوانین و نظارت بر اجرای آن دارند؟ آیا فرماندارمجری قانون در سطح شهرستان نیست؟ و بالاتر از همه دادستان اردبیل آیا جز اجرای عدالت و کوتاه کردن دست متخلفین و حمایت از قانون وظیفه مهم دیگری می تواند داشته باشد؟ آیا برای ورزش و فوتبال ما اسباب شرمندگی نبود که اجرای قانون را فدای مصلحتی چون حضور برخی از مسؤولین در محل مسابقات کرده و آن را ذبح نمائیم؟
انتظار از دادستان اردبیل
بدون شک تلاش و فعالیت شبانه روزی دادستان اردبیل ارمغانی چون امنیت کامل برای منطقه را به دنبال داشته است. این امر مورد تأئید همه مسؤولان استان بوده و مردم در همه موارد حاصل دوندگی های مداوم و مستمر وی را از نزدیک مشاهده و با تمام وجود لمس کرده اند. از چنین مسؤول تلاشگری که مسؤولیت کمیته انضباطی هیأت فوتبال استان را پذیرفته است انتظار می رود که اجازه ندهد به آسانی قوانین فوتبال نقض شود و سلیقه ها جایگزین مقررات و اساسنامه مصوب فدراسیون فوتبال گردد. از فردی که صادقانه در صف اول مبارزه با هرگونه قانون شکنی در سطح استان قرار دارد انتظار است در فوتبال نیز به عنوان رئیس کمیته انضباطی  اجازه تفسیر به رأی قوانین را ندهد و در جهت رسیدن حق به حقدار در صحنه های مختلف فوتبال بر اجرای کامل قوانین و مقررات و آئین نامه کمیته انضباطی و بند بند مواد اساسنامه هیأت های استانی تأکید نماید.
ضرورت تغییر افکار
بارها گفته شده و اگر نیاز احساس بشود دهها و دهها بار نیز باید تکرار شود که چاره بهبود اوضاع فوتبال استان و درمان بسیاری از دردهای آن، ضرورت تغییر افکار افراد است. در یک ماه اخیر تعدادی از چهره های شاخص و قابل احترام فوتبال اردبیل برای همکاری با هیأت فوتبال اعلام آمادگی نموده و ابلاغ گرفته اند. متأسفانه تاکنون حضور آنها در پست های کلیدی نتوانسته است تأثیری در بحث اجرای قوانین و ممانعت از رفتارهای خودمحورانه داشته باشد.
فوتبال اردبیل باید یک خانه تکانی اساسی از نظر افکار حاکم بر آن را تحمل بکند. تا موقعی که کارها و امور هیأت بر محور خرد جمعی و دوری گزیدن از رفتارهای خودمحورانه و تصمیمات یک سویه قرار نگیرد نباید به بهبود وضعیت امیدوار شد.
در صدور مجوز بازی برای بازیکن دواخطاره و قول قهرمانی دادن به یک تیم نقش کمیته فوتسال هیأت فوتبال استان چه بوده است؟ آیا آنها باید تماشاگر باشند و رئیس هیأت استان خود تصمیم بگیرد و به مورد اجرا بگذارد؟
امیدواریم که با همفکری همه کسانی که برای کمک به هیأت فوتبال استان اعلام آمادگی کرده اند دیگر قانون شکنی و عدم توجه به مقررات در فوتبال استان را شاهد نباشیم. انشااله.