دم خروس پیدا شد؛ رویای سرمربیگری شهرداری

معلوم شد که چرا این روزها برخی ها از راه دور طرفدار و هوادار دوآتشه تیم شهرداری شده و به آن دل می سوزانند. مشخص گردید که به چه دلیلی برخی ها به اربابان خوش خدمتی می کنند و با تمام وجود برگفته ها و نوشته ها و سفارش های آن ها کمر خدمت می بندند و به مانند یک بچه سر به راه و آرام، اطاعت از دستور می کنند .

شایع است که مزد برخی از خودخدمتی ها ممکن است رسیدن به صندلی سرمربیگری تیم شهرداری باشد.

بشنو و باور مکن . از این حرف ها زیاد می شنویم و احیانا از این قول ها برای فریب و در اختیار داشتن خیلی ها داده می شود. شایعه ای بیش نیست و لی عیبی ندارد برای این که آقایان برای چند روزی در آسمان ها سیر بکنند و رؤیای سرمربیگری شهرداری در سر به پرورانند.

مگر می شود که بدترین باخت های تاریخ فوتبال را در کارنامه خود داشته باشند و یا رکورددار استراحت تیم در پارک ها باشند و مسئولیت فنی تیم بزرگی چون شهرداری را بر عهده بگیرند؟

حرفی است که می زنند و یا احیانا قولی است که برای فریفتن می دهند و الا هر کسی را جایگاهی است که توقع بیش از آن نمی تواند به قد و قواره آن ها به خورد.

شهرداری سرمربی دارد  و کادر فنی که سابقه فوتبالی آن ها روشن است و مطمئن برخی ها در حسرت آن هستند که بتوانند پیشینه و رزومه یک روزه یکی از آن ها را داشته باشند.

برای عده ای هدف وسیله را توجیه می کند و مردهای واقعی کسانی هستند که بتوانند به خوبی موقعیت ها را به سنجند و در دام مکاران گرفتارنشوند.

راستی برخی ها هم که فرق بین توپ فوتسال و فوتبال را نمی دانند دوست دارند مدیر رسانه ای تیم بشوند . عجب روزگاری است خیلی ها که می خواهند راه صد روزه را در یک روز طی کنند حاضرند به هر خفتی تن بدهند تا سری در میان سر ها در آورند.