دومین سالگرد درگذشت سردار فوتبال اردبیل

نوشتن در رابطه با مردی که وجودش برای ورزش و فوتبال منطقه نعمت بود و رفتار و کردارش مثال زدنی، بسیار سخت و مشکل است. باور این که در دومین سالگرد درگذشت مرحوم ناصر عروجی باید مطلبی نوشت و از خدمات آن مرد بزرگ یاد کرد طاقت فرساست.

فوتبال اردبیل چهره‌هایی چون مرحوم ناصر عروجی را نمی‌تواند فراموش بکند. او تواضع، فروتنی و مردمی بودن را در عمل معنی کرده بود.

با وجود سطح بالای فوتبال‌اش حرکتی ناصواب و ناشی از عصبانیت از او در دوران بازیگری‌اش داده نشد. مردی تمام عیار، انسانی بزرگوار، بازیکنی بردبار، فوتبالیستی باوقار، هافبکی قهار، ورزشکاری اخلاق مدار، پدری فداکار، بزرگمردی پرهیزکار و برای جوانان عنصری مددکار بود.

عروجی برای فوتبال اردبیل نقطه اتکایی مطمئن و قابل اعتماد بود. او زمانی که در تیم پاس عضویت داشت یا به عنوان یار ثابت در تیم منتخب اردبیل در رقابت‌های جام فلق توپ می‌زد و یا وقتی که با پیراهن تیم منتخب آذربایجان شرقی در لیگ قدس حضور داشت، ذره‌ای از غرور و خودبزرگ‌بینی در وجودش مشاهده نمی‌شد. مرحوم عروجی تبلور اخلاق و رفتار نیکو و نمونه‌ای از انسان‌های ایده‌آل بود.

آن مرحوم برای فوتبال اردبیل تعصب خاصی داشت. در ایامی که با بیماری دست و پنجه نرم می کرد لحظه ای از یاد فوتبال شهر و دیارش غافل نمی شد. علاقه و عشق او به فوتبال اردبیل در حرف خلاصه نمی شد. او در همه حال دلسوز فوتبال بود و نفع آن را با هیچ چیز دیگری معامله نمی کرد.

کوچ ناصر عروجی به دیار ابدی همه دوستان ورزش، علاقه‌مندان فوتبال و یاران صدیق و باوفایش را داغدار کرد و امروز بعد از گذشت دو سال از آن اتفاق، جامعه فوتبال اردبیل همچنان داغدار از دست دادن این الگوی اخلاق، دریای ادب و نمونه بارز بازیکنی بزرگ و به یادماندنی است. روحش شاد و یادش گرامی باد.