یادداشتی از محمود جعفری// فوتبال شهرستان اردبیل و مشکلات بی پایان
- شناسه خبر: 9845
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۷ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۴۷
- بازدید : 203 views

عقب ماندگی شدید فوتبال استان در سال های اخیر و به خصوص در کلانشهر اردبیل دل هر فوتبالی و طرفداران آن را به درد می آورد .
کارشناسان و صاحب نظران، عوامل و فاکتورهای متعددی را در پسرفت ورزش فوتبال دخیل می دانند. نحوه انتخاب رئیس هیئت فوتبال استان را یکی از مهم ترین این عوامل محسوب می کنند. دخالت پشت پرده سیاسیون و یکی از نمایندگان وقت شهرستان اردبیل و سفارش وی به مدیر کل وقت که با گذشت زمان پرده از روی واقعیت ها کنار رفت، ضربه های کاری به فوتبال وارد کرد.
اختلاف رئیس هیئت فوتبال با مدیر کل محترم بعدی و عدم تعامل و سازش که سال ها ادامه دار شد، فوتبال استان و به خصوص کلانشهر اردبیل را با چالش های جدی مواجه نمود.
فوتبال شهر اردبیل با حدود ۷۰۰ هزار نفر جمعیت جوان اکثرا بیکار و با نیاز شدید به تفریح و تخلیه انرژی و سرگرمی به حاشیه و تعطیلی مطلق کشیده شد.
وضعیت حاکم بر فوتبال اردبیل به از هم پاشیدن تیم ها و به خواب رفتن آن منجر شد. این مشکلات در ادامه فوتبال اردبیل را با مسائل دیگر روبرو کرد تا جایی که مدیران ادارات کل ،کارگاه های تولیدی ،کارخانجات و حتی یک سرمایه گزار و اسپانسر ورزشی به هیچ وجه حاضر به همکاری در صحنه فوتبال نشدند.
دشمنان فوتبال اردبیل بعضی وقت ها مسئله را به عمد به قوم گرائی سوق داده و از این طریق به بحث رأی آوری فکر نمودند، این ترفند و حیله در انتخابات به خوبی جواب می داد.
کارشناسان تأکید می کنند که بهترین راه پیشگیری و مقابله با بیماری و تهاجم فرهنگی و انحرافات مختلف اجتماعی، ورزش همگانی فوتبال است. در حالی که فوتبال به تجارت و صنعت تبدیل شده و در یک بازی دهها هزار نفر را به مکان های ورزشی جذب می کند و میلیونها انسان را در پای گیرنده ها میخکوب می نماید و حتی در میان بازی ها رؤسای جمهور کشورهای مختلف به همدیگر کری می خوانند، فوتبال اردبیل حدود ۴ سال به خواب مطلق رفت و هنوز هم اراده ای برای پایان دادن به این خواب طولانی و کمر شکن دیده نمی شود. با شرایط موجود برای اوج گرفتن دوباره، سال ها به زمان نیاز دارد و این در حالی است که نماینده فوتبال دیوار به دیوار ما استارا مدعي جدی صعود به لیگ برتراست.
فوتبال اردبیل از چه جایگاهی برخوردار می باشد؟ فوتبال در شهرهای جنوب استان تقریبا بلاتکلیف است، برخی پست های اجرایی در هیئت به دلایلی به دوستان و آشنایان هبه شده است، مسئولینی که می بايست حداقل دو بار درهفته در دفتر کارخود حضور داشته باشند و به امورات رسیدگی کرده و پاسخگوی مراجعه کنندگان باشند حتی ماهی یک بار نیز به هیئت سر نمی زنند.
دوسال پیش علاقهمندان فوتبال در شهر اردبیل به امید سر و سامان گرفتن فوتبال منطقه از انتخاب رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان اردبیل خوشحال شدند، متاسفانه این آرزو محقق نشد و به جای بهترشدن بدتر از قبل هم شد. حتی کار تا به آنجا پیش رفت که در انتخاب رییس هیئت فوتبال جدید شهرستان، تحمیل فرد مورد نظر هیئت استان همه چیز را تحت الشعاع قرار داد.
شهری با سرانه ورزشی ۳۰ سانتیمتر مربع یکی از مظلوم ترین و محروم ترین شهرهای ایران می باشد و شدیدا به توسعه اماکن ورزشی نیاز دارد و سزاوار توجه بیشتر است.
ای اف سی به شهرهای مستعد و دارای پتانسیل بالا و به جا مانده از قافله توسعه فوتبال کمک بلاعوض می کند در این مورد نیز به علت سهل انگاری وعدم مدیریت رئیس اداره ورزش اردبیل، یک زمین کاملا استاندارد واقع در جنب سالن شهید خدنگی در شهرک رازی، به جای استفاده بهینه از فرصت پیش آمده زمین را در ابعاد ۳۰ × ۴۰ طراحی کردند و زمینی که می توانست با تیدیل به فضایی استاندارد مشکلات فوتبال را برطرف را کند صرفا به محل تمرین و تفریح اختصاصی برخی ها درآمد .
چرا در طراحی زمین مورد نظر دوراندیشی نشد و چرا الان این زمین در اختیار یکی از آشنایان مسئولان هیئت فوتبال قرار گرفته و زمینی که باید با اهداف ای اف سی به طور رایگان در اختیار رده های پایه قرار بگیرد به محل تمرین پولی برای بزرگسالان تبدیل شده است؟ به چه دلیلی ابعاد یک زمین کاملا استاندارد را بین بردند و در حق فوتبال و جوانان ظلم کردند؟ چرا در این ارتباط از رسانه های جمعی و صداوسیما خبری نیست؟اگر این زمین به طور استاندارد احداث می شد آیا الآن با خرابی زمین دایی و تختی باز هم نماینده شهر در لیگ دسته سه با مشکل مواجه می شد؟
چرا در شهرهای جنوب استان خبری از رقابت های فوتبال نیست؟ علاج همه دردهای فعلی فوتبال سپردن امور آن به دست فرد با تجربه، صادق، بابرنامه و انرژیک می باشد. رسیدن به این هدف مطالبه گری و اتحاد همه فوتبالی ها و پیشکسوتان را طلب می کند.فضای موجود فوتبال به هیچ عنوان شایسته مردم و جوانان ورزشکار و فوتبالی های مظلوم آن نبوده ونیست.