غروب آفتاب و سایه های بلند
- شناسه خبر: 1285
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۶ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۰۰
- بازدید : 196 views
بهمن اسدی/انتخابات کمیته ملی المپیک برگزار شد و عده ای با جمع آوری رای صاحب پست و مقام شدند.
در طول تاریخ کمتر به یاد داریم از این کمیته بخاری برای ورزش ما بلند شده باشد. تشکیلاتی نمایشی که تنها و تنها حیاط خلوتی برای رانده شدگان است.
کمیته ای که همچون جوجه تازه از تخم بیرون آمده همیشه دهانش باز است تا والدینش از راه برسند و قوتی برای ادامه زندگی نصیبش کنند.
اما همین کمیته با همان ره آورد والدین گاهی فرصت می یابد که روزگار رو به خوشی سپری کند.
بودجه بی حساب و کتاب و عدم پاسخگویی به مردم تفرجگاهی ساخت تا درست هرکس مثل تهران آبش رو خورد حاضر به ترکش نبود.
کمیته ملی المپیک دکانی دونبش شد تا عده ای برای حضور در اتاق هایش حاضر باشند کل ورزش را فدا کنند.
از آن به بعد برای رای جمع کردن حمله به کرسی ریاست فدراسیون ها آغاز شد.
دیگر شایسته بودن ملاک نبود. با من بودن و به من رای دادن اصل شد.
وزیر و معاون قهرمانی نشستند و چرتکه انداختند. فلانی با من است و به من رای می دهد پس باید باشد. آن دیگری به من رای نمی دهد هر چند شایسته است باید برود.
چنین شد که سایه آدم کوتوله ها رو صندلی ریاست فدراسیون ها افتاد تا باور کنیم آفتاب ورزش در حال غروب است.
تفاوتی ندارد همه همین کاره بوده اند و هستند. چپ و راست نداره.اصولگرا و اصلاح طلب ندارد. این سفره خوش رنگ و لعاب ارزش پا گذاشتن بر روی همه قول و قرارها را دارد.
آنچه اما همیشه مدنظر بود این که رییس فدراسیون هرچه کوچک تر بهتر. راحت تر می توان بر سرش کوبید.
«اسکل» ها
در معرفی پرنده ای به نام «اسکل» آورده اند که او سراسر سال دانه پنهان می کند تا روزی از آن استفاده کند اما سربزنگاه یادش می رود دانه را کجا پنهان کرده است.
اکنون حکایت کمیته ملی المپیک چنین شده است. حضراتی که از سه چهارسال پیش آدم کوتوله ها را وارد فدراسیون ها کردند تا امروز رای بگیرند اکنون در کناری نشسته اند تا شاهد باشند آدم کوتوله هاشون نه تنها فدراسیون ها بلکه کمیته ملی المپیک را فتح کرده اند. به عبارتی عرصه از بزرگان چنان خالی شده که همان کوتوله ها که نشستن پشت میز ریاست فدراسیون را رویایی فرض می کردند الان برای بالاترین مناصب ورزش نقشه می کشند و مثل بچه ها برایش قهر و ناز می کنند.
بله دوستان انتخابات اخیر به نوعی غروب آفتاب ورزش را در دولتی تداعی می کند که آمده بود جبران مافات کند. اما کاری کرده که به لحظه ملکوتی خدا پدر و مادر فلانی را بیامرزد نزدیک و نزدیک تر شدیم.
@iran_sportpress