روابط عمومی ها و رسانه های مستقل

روابط عمومی های ادارات و نهاد ها و سازمان ها برای خود عالمی دارند. تا حرفی از وظایف روابط عمومی ها به میان می آید، تعریف های زیاد و ویژگی های خاصی بیان می شود. تا از یک مسؤول روابط عمومی در ارتباط با نقش اش سوال بکنی مطمئن بحث پل ارتباطی به میان می آید.
یکی دیگر از وظایفی که خیلی ها در اطراف آن مانور می دهند ارتباط با رسانه ها می باشد. متاسفانه برخی از مسؤولین روابط عمومی ها در این مورد سوراخ دعا را گم می کنند و ارتباط با رسانه ها را از دید محدود خود به نظاره می نشینند. آن ها فکر می کنند اگر فردی از رسانه از اول صبح در دفترشان حاضر شده و قربان صدقه آن ها برود تا موفق به دریافت آگهی و رپرتاژ گردد، اهل رسانه است.
با یک آگهی و مبلغ ناچیزی که مدت ها بعد از چاپ به نشریه و رسانه پرداخت می شود فکر می کنند به نوعی بر رسانه ها حاکمیت دارند و هر طور که بخواهند و اراده بکنند می توانند با آن ها رفتار نمایند.
این افراد که خوشبختانه تعدادشان کم ولی ادعاهایشان گوش فلک را کر می کند خود را در مقابل رسانه هایی که مستقل هستند و گذرشان به اتاق فرماندهی و تقسیم رپرتاژ و آگهی آن ها نمی افتد زیاد اهمیت نمی دهند. خود را ملزم به پاسخگویی به آن ها نیز نمی دانند چرا که عادت کرده اند در بیشتر رسانه ها گفته ها، مصاحبه ها، اخبار و مطالب سفارشی ببینند و به سؤالاتی که خارج از چارچوب ذهنی آن ها باشد اهمیتی ندهند.
به هر حال وظیفه افرادی که عنوان مسؤول روابط عمومی را یدک می کشند پاسخ دادن به سؤالات خبرنگاران می باشد، سؤالاتی که در راستای منافع جامعه و حالت عمومی داشته باشد و رنگ و بوی منفعت طلبی و باند بازی و جناح بازی از آن ها به مشام نرسد.
این که برخی ها در دام غرور غوطه ور شوند و برای خود جایگاهی کذایی در نظر بگیرند نمی توانند در نهایت رضایت مردم را جلب بکنند .
آن هایی که نخواهند صفحات نشریه و یا فضای الکترونیکی خود را در ازای مبلغ ناچیزی در اختیار آقایان قرار بدهند حق دارند که از حوزه مسؤولیت برخی ها سؤال و یا سؤالاتی را که در افکار عمومی مطرح است بیان بکنند و با انتشار جواب های دریافت شده در راستای نزدیکی هر چه بیشتر مردم و مسؤولین عمل نمایند.
روابط عمومی ها باید در همه حال در بالا بردن سطح همکاری طبیعی و مورد قبول با رسانه ها بکوشند و خانواده رسانه استان را در جمعی که در اتاق کارشان در انتظار دریافت آگهی می مانند، خلاصه ننمایند.
بدون شک اگر عزیزانی که به حفظ بی طرفی و رعایت انصاف در برخورد با رسانه ها تن ندهند و مسیری غیر طبیعی و سؤال برانگیز را ادامه بدهند سخن گفتن در ارتباط با آن ها اجتناب ناپذیر خواهد بود.