مجموعه ورزشی علی دائی در انتظار محبت مسئولین
- شناسه خبر: 2523
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۸ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۹:۴۳
- بازدید : 288 views

ورزشگاه علی دائی نیاز به بازسازی و توجه دارد . این مجموعه به طور کامل تحویل بهره بردار نشده به پروژه ای مملو از نواقص و کمبودها تبدیل شده است.
وقتی افتتاح این ورزشگاه با عجله و بدون تکمیل نهایی انجام پذیرفت و فقط میدان چمن آن برای بهره برداری آماده شد بعد از آن متأسفانه به حال خود رها شد و علی رغم همه وعده ها، بازدیدها، سخنرانی ها و تأکید ها، کار مؤثری برای تکمیل نهائی و بازسازی آن انجام نپذیرفت.
نتیجه این بی توجهی ها وضعیتی است که در حال حاضر این ورزشگاه با آن دست به گریبان است. بالا رفتن از پله های منتهی به جایگاه و اطراف آن نشان می دهد که در مورد نگهداری آن گام های لازم برداشته نمی شود. زمین چمن، جایگاه تماشاگران، پیست دوومیدانی و خلاصه همه قسمت هایی که در ارتباط با زمین فوتبال هستند به نظر می رسد با بازسازی نیز نتوانند به حالت اولیه و دلخواه برگردند.
آقایان نمایندگان مردم در مجلس چه در دور قبلی و چه دوره فعلی، برای نجات این ورزشگاه حساسیت لازم به خرج نداده و نمی دهند.آیا پروژه های ورزشی و سرمایه عظیمی چون مجموعه ورزشی علی دائی سزاوار توجه نیست؟ ورزش اردبیل در طول تاریخ همیشه در انتهای صف محبت و عنایت مسئولین قرار گفته و در هیچ مقطعی در حد شأن و اندازه اش از موهبت ها و نعمت ها بهره مند نشده است.
پروژه ای با گستردگی ورزشگاه علی دائی اگر در بخش های دیگر بود تا حال دهها و دهها بار تکمیل و مورد بازسازی قرار گرفته بود ولی این پروژه با همه ادعاها و بازدیدها به مرگ و نابودی کامل نزدیک می شود و گویا کسی نیست که حالی از آن بپرسد و به دردهایش گوش بکند.
بازی دو تیم آرتاویل جوان و علم و ادب در چارچوب رقابت های باشگاهی زیر 15 سال استان امکان حضور در ورزشگاه را برای ما فراهم کرد. بازی آینده سازان فوتبال در ورزشگاهی خالی از تماشاگر و در حالی که وزش باد شدید امکان بروز خلاقیت ها را به حداقل می رساند حال و هوای خاص خود را داشت.
وضعیت نامطلوب صندلی های تماشاگران و ورودی جایگاه و راه پله ها، رنگ پریدگی و زنگ زدگی حفاظ سکوها و نرده های دور زمین ، پیست دوومیدانی ، نبود آب شرب بهداشتی و …. از مهم ترین مشکلاتی است که در نگاه اول می توان به وجود آنها پی برد. زنگ زدگی تیر دروازه ها از فاصله ای دور بد جوری به ذوق می زند. یکی از دکل های تأمین روشنائی گویا در اثر وزش باد شدید سرنگون شده و اقدامی برای نصب دوباره و راه اندازی آن انجام نپذیرفته است. اگر تماشاگری در سکوهای طرفین جایگاه به تماشای مسابقات بنشیند در کمترین زمان ممکن می تواند به نبود دکل روشنایی در سمت راست روبروی خود آگاه گردد.
از حال نزار رختکن ها و سرویس های بهداشتی نیز اگر چیزی گفته نشود بهتر است. با همه این مشکلات و نارسائی های مجموعه و به ارث رسیده برای مدیریت فعلی ورزش و جوانان، تیم هایی که می خواهند در زمین چمن آن تمرین بکنند باید با هیأت فوتبال استان قرارداد ببندند و مبالغی به حساب واریز بکنند.
اگر دست اندرکاران امر برای احیای دوباره این مجموعه با ارزش اقدام نکنند و نسخه شفابخشی برای آن نپیچند دیر نخواهد بود آن روزی که مجموعه چمن آن غیر قابل استفاده شود.
هرچند که اداره کل ورزش و جوانان به عنوان بهره بردار، مجموعه را تحویل نگرفته است ولی به نظر می رسد پیگیری نواقص و تعیین تکلیف آن از جمله وظایف دست اندرکاران ورزش استان باشد تا شاید فرجی حاصل شود و مسئولان و دست اندرکاران امر نگاهی از محبت و عنایت برای نجات مجموعه بیاندازند.