حرمت شکنی در لیگ به اصطلاح برتر فوتبال استان

فوتبال اردبیل یکی از آن دسته رشته هایی است که از توان و ظرفیت کافی برای رشد و جهش بیشتر برخوردار می باشد. اینکه چرا با این همه استعداد و توانایی قادر به حرکت رو به جلو نبوده و انتظارات را برآورده نمی کند مسئله مهم و قابل توجهی است که باید از سوی اهالی فن و دلسوختگان فوتبال، بیشتر به آن پرداخته شود.
به نظر می رسد در کنار تمامی مشکلاتی که گریبان فوتبال ما را گرفته است فضا و شرایط کلی حاکم بر آن نیز در این ارتباط می تواند نقش بسیار مهمی داشته باشد.
آنهایی که مدعی مدیریت بر فوتبال هستند باید مبارزه با شرایط ناآرام و پرتنش و بداخلاقی ها را جدی بگیرند و در این راه با هیچ کسی قصد مدارا نداشته باشند. مطمئنا اگر در فوتبال ما فضای بی اعتمادی حاکم گردد و شرایط مساعد و سالمی بر آن سایه نیفکند و محیطی سالم و ارام و به دور از هرگونه حاشیه ایجاد نشود نباید از آن انتظار معجزه و حرکت سازنده و رو به هدف داشت.
برخورد با هرگونه جریانات مخرب و حاشیه ساز و شهرت طلب های منفعت جو وظیفه چه کسانی است؟ برخورد قاطع و تصمیم گیری سریع و اجرای عدالت و رعایت بی طرفی می تواند در سالم سازی فضای فوتبال و برچیده شدن بساط توهین و ناسزاگویی مؤثر واقع شود.
وظیفه رسانه ها در قبال حرکت های حرمت شکنانه و گسترش زورمداری و رفتارهای چندش آور توسط برخی از وابستگان تیم های حاضر در لیگ به اصطلاح برتر استان چیست؟ آیا رسانه ها چه مکتوب و چه غیر مکتوب وظیفه ای جز انعکاس دادن نظرات دست اندرکاران و فراهم کردن زمینه میدان داری آنها چیز دیگری نبوده و نیست و آیا در فوتبال همه چیز بر وفق مراد بوده و کوچک ترین ایرادی نمی توان بر آن ذکر کرد؟
کافی است نگاهی هرچند کوتاه به جریان بازی دو تیم شهرداری بیله سوار و ذوب آهن اردبیل که جمعه گذشته در ورزشگاه علی دایی برگزار شد، انداخته شود. اگر از معدود کسانی که ناظر بر جریان این بازی بوده اند پیگیری شود بدون شک فوتبالی ها و کسانی که دلشان به حال فوتبال می سوزد باید بنشینند و ساعت ها به حال فوتبال و فضای حاکم بر آن گریه بکنند.
زمانی که جانبداری های آنچنانی در فوتبال حاکم باشد و برخی ها به نوعی حاشیه امنیتی برای خود احساس بکنند و وقتی حرکت های ناشایست عده ای پشت گوش انداخته شود و ناظرینِ گوش به فرمان بر سرپوش گذاشتن بر واقعیت های رخ داده در میدان مأموریت داشته باشند نتیجه اش آن می شود که بعد از پایان بازی سیلی از فحش و ناسزا و حرف های رکیک و خجالت آور در ورزشگاه علی دایی به راه انداخته شود ، صندلی های رختکن شکسته شود، نیمکت ذخیره ها نوازش ببینند و به نوعی اکثر دست اندرکاران از محبت برخی ها بی نصیب نمانند و آنگاه آب از آب تکان نخورد و عاملین این گونه حوادث برای خود حقی نیز قائل بشوند.
وقتی برای اتفاقات رخ داده در هفته اول رقابت های لیگ به اصطلاح برتر استان تا به امروز تصمیم گرفته نشود و همه چیز به زمان سپرده شود تا با فراموشی قضایا زمینه برای غش کردن به یک طرف فراهم گردد وقوع حوادث و مواردی شبیه آنچه در روز جمعه گذشته رخ داد کاملا قابل پیش بینی است.
اتفاق دیگر بازی یاد شده تعویض یکی از کمک داور ها در نیمه دوم است!!!! این کار به هر دلیل و علتی که بوده باشد غیر قانونی و نشان بارز از ضعف ناظرین مسابقه و کمیته داوران استان است. آیا داور چهارمی که در نیمه دوم این بازی پرچم به دست شد تجربه کافی برای این کار داشته است؟ به هر حال لیگ به اصطلاح برتر استان اردبیل برای خود عالم دیگری دارد!!!!