ساختار غلط عامل اصلی باخت فوتبال ایران به ژاپن
- شناسه خبر: 3452
- تاریخ و زمان ارسال: ۹ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۴۱
- بازدید : 275 views

باخت به ژاپن در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا لحظات بسیار تلخی را برای دوستداران فوتبال ایران رقم زد.
فوتبالی های ایران خود را برای یک جشن تمام عیار صعود به فینال آماده کرده بودند ولی در میدان مسابقه چیز دیگری چهره نمود و با باخت سنگین تیم هرآنچه اندوخته بودیم به فنا رفت.
این که تیم ما تیم خوبی بود و شایسته رسیدن به فینال ادعایی قابل قبول است. باخت به ژاپن نیز تنها تقصیر یک فرد نبوده و نیست. از همان لحظه ای که داور استرالیایی با سوت پایان بازی سند ناکامی فوتبال ایران را امضاء کرد تحلیل ها، تفسیرها و اظهار نظر های مختلف آغاز شد. فرصت برای خیلی ها فراهم شد تا بتوانند در میدان حرف و سخن یکه تازی بکنند و حکم مقصر بودن خیلی ها را صادر بکنند.
بحث های اینچنینی و توپ را به میدان این و آن انداختن هیچ دردی را نمی تواند درمان بکند. باید به طور اصولی و در چارچوب عقل و منطق علل شکست فوتبال بررسی شود. البته نه با تشکیل کمیته های بررسی شکست که معمولا بعد از شکست های سؤال برانگیز فعالیت اش بر سر زبان ها می افتد و با گذشت اندک زمانی به فراموشی سپرده می شود.
در میان همه بحث هایی که بعد از حذف تیم ملی در محافل مختلف و بخصوص در فضای مجازی مطرح گردیده بیشتر سؤالات و اظهار نظر ها حول محور چرایی شکست خوردن از ژاپن بود . متأسفانه کمتر دیده شد که کارشناس و بزرگی بپرسد که به چه دلیل باید تیم ملی فوتبال ایران در مقابل ژاپن پیروز می شد؟
جواب به این سؤال می تواند خیلی از ابهامات موجود در مسیر شکست فوتبال ایران از ژاپن را روشن و آشکار نماید.
آن چه حتمی و قابل قبول می تواند باشد این است که فوتبال ایران نه به اندیشه های کی روش، نه به اشتباهات فردی بازیکنان، نه به انتقادات و تعریف های به جا و نا به جا از کادر فنی و نه با بالا بردن توقع مردم از تیم ملی و سایه انداختن استرس در فضای آن و نه به مدیریت بازنشسته های فدراسیون بلکه به تفاوت آشکار ساختار فوتبال ایران با ساختار فوتبال ژاپن باخت.
این را باید جستجو کرد و زوایای مختلفش را تحلیل کرد و با مقایسه ساختار فوتبال ایران و ژاپن به خوبی دلایل باخت به ژاپن و منطقی بودن شکست را روشن نمود.
ساختار فوتبال ما در هر پیروزی و شکست می تواند جوابگوی خیلی از سؤالات باشد. اگر می خواهیم گرهی از ده ها گره فوتبال ما باز شود هیاهوی هیچ و پوچ راه انداختن چاره درد نیست ، برخورد منطقی و علمی با مسائل می تواند چاره گشا گردد.
حمله به کی روش و قرار دادن وی زیر اتهام و یا تعریف و تمجید های بی پایه ناشی از سرسپردگی و بندگی به دستگاه عریض و طویل فدراسیون و یا گیر دادن به خنده ها و گریه های بازیکنان، هیچ کدام نمی تواند راه جدیدی در مقابل فوتبال ایران باز بکند.
وقتی ساختار غلط باشد و زمانی که فرهنگ حرفه ای گری علی رغم همه ادعاها نهادینه نشود و وقتی تمرکز و پرداختن به وظیفه اصلی فراموش شود و روی آوردن به حاشیه مهم تلقی گردد و زمانی که حفظ ظاهر و حرکات نمایشی بر واقعیت ها و گردن نهادن بر آن ها در اولویت باشد چرا باید انتظار پیروزی بر تیمی برخوردار از یک ساختار مطمئن و شش دانگ داشته باشیم.
تا زمانی که رفتار ما درست نباشد و کارها بر اساس برنامه و بر مبنای ضروریات پیش نرود و روزمرگی ها و دل خوش بودن به اتفاقات و جرقه ها آمال و آرزو های ما باشد امیدواری برای قهرمانی در رقابت های مهمی چون جام ملت های آسیا برای فوتبال ما سرابی بیش نخواهد بود.