‍ فوتبال فرمانده ، فوتبال فرمانبر

▪استاد شهرام وزیری//چه شد که آن فوتبال خوش اب ورنگ چنین رنگ باخت…فوتبالی میان هست و نیست..میان انچه باید باشد ونیست و انچه نباید باشدو هست…گیج ومنگ میان خود بودن وخودنبودن و درمانده میان فرمانده بودن وفرمانبر بودن…فوتبالی بدون برنامه و بدون تکلیف وبدون آینده …فوتبالی که افق دیدش فراتراز یک خیابان بالاتر نیست ،…از سئول جنوبی تا سئول شمالی !
فوتبالی بمثابه همان ،، منارجنبان ،، نصف جهان خودمان وخودشان که تا منار شمالی اش نجنبد منار جنوبی اش نمی جنبد !
فوتبالی وابسته وغیر مستقل.. وامانده میان آمران بالا سری وعاملان پایین دستی که مدام دارد در پیله تنگش دور خود می چرخد فوتبالی که وقتی می اید دوقدم به جلو بردارد چهارقدم پس می افتد چنانچه بر تیم ملی که در بلندای این فوتبال نشسته کم چنین نرفت و در جای جای دیگرش نیز کم چنین نمی رود
همین استقلال و پرسپولیس که می نوشتند مردمی و چهل سال آزگاراست که می خوانندش دولتی خود کم اسیر در چرخه بلاتکلیفی فرمانده بودن وفرمانبرشدن دست و پا نمی زنند دو تیمی نا فرخنده در کار تیمداری که سالیان سال است بمثابه گاو 9 من شیر سال به سال دریغ از پارسالش دوشیده شده ودوشیده می شود تا سالیان سال به مدد حضورمدیرانی مینی بوسی بر پشت میزهایش انچه در پس سیه روزی هایش بر جای بگذارند سیاهه ای باشد از بدهکاری های دوره ای در دل دیون سنواتی پشت هم !
دراین فوتبال وابسته وقتی بر استقلال عزیزشان و پرسپولیس معززشان جلوی چشم خیل خلیل هواداران شان چنین رود دیگر یکی یکی تیم های خلق الساعه جای خود دارند….فوتبالی که از بیخ وبن به مدیریت های دولتی گره خورده و به قولی مدیرانش بی اذن مدیران بالا سری لیوان اب از دست شان می افتد !
فوتبالی پر از دروغ وریا تا بن دندان بدهکار که سال به سال عوام فریبانه با جعل ترازهای مالی وبیلان های ساختگی برای دور زدن FIFA و AFCنه تنها خود را بدهکارکه طلبکار این فوتبال همه سر ضرر می داند !
مدیرانی که تنها هنر حرفه ای بودن شان در همین وارونه جلوه دادن واقعیت های تیمداری این دیار است …فوتبالی که آبشخورش در دل وابستگی هایی چند بر می گردد به دیوانسالاری ورزش مان…برمی گردد به بی تکلیفی در خود بودن و خود نبودنش…برمی گردد به تساهل و تسامح در فرمانده بودن وفرمانبر بودنش .
بنابراین اگر بپذیریم همین فدراسیون فخیمه فوتبال مان با توجه به استقلال در برنامه ریزی واختیارعمل در امور اجرایی اش باید فرمانده خود باشد وفرمانبرهیچ ارگانی نباشد …اگر بپذیریم بر طبق اساسنامه تیپ FIFA
فدراسیون ها ی وابسته نهاد هایی مستقل از دولت ها ی خودهستند وبه اعتباری در کلیه امورشان می طلبد آمرباشند نه عامل….چگونه می توان پذیرفت که هنوز سر مربی تیم ملی مان پای به پلکان هواپیما نگذاشته…به سه سوت از سر همان منار بالایی منار جنبان کذا ناگهان ناظم الروابط دیوان ورزش جار بزند که ،،
آهای…ملت به کوری چشم این رفته کم نیستند گنده نام های دهان پر کن که صف بسته درنوبت نشسته….،، !
خب در این فوتبالی که خود رییس دارد و خود مرئوس دارد وخود تاج دارد وتاجداردارد و تاجش برسر این فوتبال است ومدام هم خود را از هر وابستگی وفرمانبری مبرا می داند ووووو…تو بگوباور چیست ؟….باور پیدا بودن دم خروس از زیر کت فوتبال است یا قسم حضرت….!؟
باور کن که امروزه ،، باور ،، تنها واژه ای است که سخت می توان باورش کرد !