اژدر عمی تبلور غیرت و نماد همت

تاریخ ورزش اردبیل در پنجاه سال گذشته را ورق می زنم. چه خاطراتی که زنده نمی شود و چه چهره های دوست داشتنی و فراموش نشدنی که از ذهن خطور نمی کند، چه روزهایی که یاد و ذکرشان تا ابد در دل آدمی جا برای خودش باز کرده و از بین رفتنی نیستند، چه مردان بزرگی که صمیمانه آن چه در توان داشتند برای سربلندی ورزش اردبیل در طبق اخلاص گذاشتند ، چه روزهای خوشی که به نقطه عطفی در تاریخ ورزش این دیار تبدیل شده اند، چه لبخندهایی که از موفقیت های بزرگ فرزندان ورزشکار منطقه بر لبان دوستداران ورزش نقش بسته است و چه اشک هایی که از غم شکست قهرمانان از چشم ها سرازیر شده است و چه انسان هایی که صادقانه به ورزش عشق می ورزیدند و خدمت به آن را وظیفه قلمداد می کردند و از تلاش در این عرصه شب و روز نمی شناختند و خستگی را شرمنده می نمودند.
در میان انسان هایی که حق بزرگی بر گردن ورزش و ورزشکاران استان دارند اژدر عمیِ ورزش از جایگاه خاص و بی بدیلی برخوردار است . اژدر عمی تبلور غیرت و نماد همت ورزشی های استان بود.
از اولین روزهای آغار به کار در تربیت بدنی اردبیل یعنی سال 1330 تا فرا رسیدن زمان بازنشستگی اش در سال 1380 در هوای ورزش و فوتبال نفس کشید و خود به همراه خانواده اش کمر خدمت به ورزش شهر بست و هر نامهربانی و کم محبتی و کم لطفی را به خاطر ورزش تحمل کرد و هیچ وقت لب به شکوه باز نکرد.
اژدر عمیِ ورزش اردبیل دلبستگی خاص به فوتبال داشت شعار مثال زدنی اش
هاچان قیامت توشر
ایندی قیامت توشر
هنوز هم که هنوز است در ورزشگاه های ما طنین انداز است. آن مرحو م تا آخرین لحظات عمر پربرکتش با فوتبال بود و خاطرات خوش دوران فوتبال اردبیل را با حرارت و تعصب خاصی تعریف می کرد.
اژدر عمیِ ورزش اردبیل سرمایه ای برای ورزش و فوتبال منطقه و نمونه بارزی از خدمت بی منت به ورزش بود. 29 بهمن سالگرد درگذشت پدر بلند همت ورزش استان به همه علاقه مندان به آن مرحوم و جامعه ورزش استان تسلیت باد.
این مطلب را با ذکر خاطره ای از آن مرحوم به پایان می رسانیم:
مرحوم اژدر بابازاده تعریف می کرد که در یکی از مسافرت های تیم منتخب فوتبال اردبیل به آذربایجان غربی در برگشت در یکی از پاسگاه های پلیس راه در حین بازرسی یکی از افسران پاسگاه بنده را از بقیه جدا کرد و به سرپرست تیم اعلام نمود که این مرد باید بماند و شما می توانید بروید.
من را از اتوبوس پیاده کردند و معلوم است که این کار با عکس العمل اعضای تیم و بزرگان آن قرار گرفت و علت این کار را سؤال کردند. افسر در جواب اعضای تیم گفت: من در کودکی بارها مزه چوب تعلیم این مرد را چشیده ام. اژدر عمی را دوست دارم ، همشهری شما هستم و او باید چند روز در ارومیه بماند و میهمان بشود تا شاید به سهم خودم گوشه ای از زحمات اش به ورزش اردبیل را جبران کنم.
روحش شاد و یادش گرامی باد.