فضولباشی و حسرت ۵۱ ساله
فوتبال ما نفرینشده است. در فوتبالی که حق خوردن، آسانتر از نوشیدن یک لیوان آب باشد، در فوتبالی که باند بازی و سپردن امور آن به خودیها اصل باشد، در فوتبالی که حرمتشکنی و زیر پا گذاشته شدن مسائل اخلاقی به عادیترین مسأله تبدیل شود، در فوتبالی که عرصه برای جولان دشمنان آن فراهم باشد، در فوتبالی که علیرغم نالههای بیپولی مسئولین، ریختوپاش در صحنههای مختلف خود را نشان بدهد، در فوتبالی که بند بند اساسنامه تفسیر به رأی شود و همه کارها براساس تأمین خواسته دستاندرکاران قابل توضیح و توجیه باشد، در فوتبالی که ملاک قضاوت در مورد عملکردها...