آویزان‌های ورزش

سپردن مسئولیت هیئت‌های ورزشی به غیرورزشی‌ها و مدیران و مسئولین دستگاه‌های اجرایی اقدام غیر قابل‌قبولی بود که در زمان مدیریت سابق اداره کل ورزش و جوانان تقویت شد و متأسفانه تاکنون نیز حضور این افراد استمرار داشته و به‌نظر می‌رسد که اداره کل برنامه‌ای هم برای سروسامان دادن به حال‌وروز این قبیل هیئت‌ها دردست‌اقدام ندارد.

اگر مدیریت‌ها بر پایه راضی نگه‌داشتن همه افراد مرتبط با سازمان پایه‌ریزی شود شکست اقدامات و عدم کسب نتیجه مطلوب عادی‌ترین نتیجه خواهد بود.

مدیری که در مجموعه خود فرصت سرخاراندن نداشته باشد و حتی در انجام وظایف تعریف‌شده‌ی سازمانی ناتوان باشد با قبول مسئولیت در هیئت‌های ورزشی چه گلی می‌خواهد بر سر ورزش درمانده ما بزند.

یکی از مهم‌ترین شرایط سپردن مسئولیت به یک فرد، تمرکز شخص بر مدیریت همان سازمان می‌باشد. اگر مدیری بخواهد که وظیفه خودش را به‌طور کامل در مجموعه‌اش انجام بدهد امکان فعالیت هم‌زمان در چند سازمان موازی و حتی غیرمرتبط را نخواهد داشت.

سپردن مسئولیت هیئت‌های ورزشی به چند شغله‌ها و خارج از خانواده رشته مربوطه توهین علنی و آشکار به کسانی است که سال‌ها عمر خود را در یک رشته سپری کرده و برایش عرق ریخته‌اند.

مدیری که در ماه حتی به‌اندازه‌ی یک ساعت برای هیئت ورزشی وقت نگذارد و فقط با دریافت یک حکم عنوانی را یدک بکشد به ورزش و ورزشی‌ها خیانت نمی‌کند؟ مسئولین ورزش وقتی به این امر پی ببرند و سکوت پیشه بکنند و عکس‌العملی نشان ندهند چه توجیهی می‌توانند برای کار خود داشته باشند؟

دوستی تعریف می‌کرد که مسئولیت یک هیئت ورزشی تازه تأسیس را به کسی سپرده‌اند که حتی در مجموعه خودش برای رسیدگی به امور وقت کافی ندارد! آیا این قبیل افراد نباید میدان ورزش را به ورزشی‌ها بسپارند و از بازی در عرصه‌ای که هیچ‌گونه تخصصی ندارند خودداری نمایند.

برخی ها بدجوری علاقه‌مندند که عناوین مختلف در مسئولیت سازمان‌ها و نهادها و دستگاه‌های اجرایی را داشته باشند. برای آن‌ها بهره بردن از شغل‌های مختلف در اولویت اقدامات قرار می‌گیرد درصورتی‌که برای فردی که احساس مسئولیت می‌کند و خود را موظف به جوابگویی در قبال عملکردش بداند باید اولویت کار باشد و بس.

جامعه ورزش از مسئولین اداره کل انتظار دارد که در جهت سپردن امور به ورزشی‌ها و خاک خورده‌های ورزش به‌موقع اقدام بکند و برای آن‌هایی که بدون ارتباط قبلی با جامعه ورزش، مسئولیتی را عهده‌دار شده‌اند در پست اصلی‌شان آرزوی موفقیت بکند و ورزش را به ورزشی‌ها بسپارند.

آن‌هایی که با برخورداری از مسئولیت در دیگر نهادها و سازمان‌ها در هیئت‌های ورزشی نیز بساط مدیریت راه انداخته‌اند باید بدانند که یک مدیر موفق کسی است که خود را درگیر مسائل متعدد نکند چراکه پرداختن به این امر او را از توجه به وظیفه اصلی غافل می‌کند.