نظارت؛ مهم‌ترین اصل مدیریتی در ورزش

بارها و در مناسبت‌های مختلف، عدم وجود نظارت کافی بر ورزش و برخی از هیئت‌های ورزشی را به‌عنوان عاملی برای بازدارندگی و مانعی در جهت رشد قلمداد کرده و پیرامون ضرورت نظارت کافی بر کاروبار ورزش تأکید شده‌است.

ورزش برای سروسامان یافتن بیش‌از هرچیزی به نظارت و کنترل نیاز دارد. در ورزشی که در آن وادادگی، کم‌کاری، رها کردن کارها و… به عادی‌ترین بحث تبدیل شده نظارت و کنترل در غلبه بر این مشکلات و قرار دادن امور در مسیری مستقیم و قابل‌قبول می‌تواند نقش مهم و تأثیرگذاری داشته باشند.

زمانی‌که نظارت به‌طور مستمر بر عملکرد هیئت‌های ورزشی صورت نپذیرد و یا برخی از دست‌اندرکاران با دستاویز قرار دادن مواردی از بحث نظارت خلاصی یابند نتیجه‌اش ناهماهنگی، باری به هر جهت بودن و عدم موفقیت در انجام وظایف محوله خواهد بود.

در عرصه ورزش و در سطوح پایین‌تر مدیریت آن در استان‌ها وظیفه چه کسانی است که عملکرد هیأت‌ها را رصد بکنند و به‌موقع گزارشی کامل از آن‌چه در صحنه رشته‌ها می‌گذرد تهیه و به مراجع ذی‌صلاح ارائه نمایند؟ و چه کسانی باید در صورت تأیید کم‌کاری‌ها و نابسامانی‌ها با عوامل آن برخورد نمایند؟

سامان یافتن ورزش و هیئت‌های ورزشی نیاز به نظارت مستمر دارد. در هر بخشی از ورزش که مدیریت اصولی در کنار نظارت حاکم گردد اوضاع آرام و فضا سالم و محیط برای کار کردن آماده‌ می شود و در بخش‌هایی که چنین وضعی حاکم نباشد به‌طور طبیعی حاصلی جز آشفتگی و به‌هم‌ریختگی و نارضایتی و باندبازی و هدر رفتن وقت و سرمایه نخواهد داشت.

روند مدیریت در هیئت‌هایی که شیوه‌ی “شاه سلطان حسین خانی” در آن‌ها جایگزین روش انقلابی و جهادی شده و از شفافیت و محرم دانستن مردم فاصله گرفته باید با نظارت به مسیر اصلی هدایت شوند تا برای خدمت واقعی آستین همت بالا بزنند و از رفتارهای پوپولیستی، آمارهای خودساخته و بزرگنمایی‌های هدف‌دار جلوگیری گردد.

اگر به وظیفه خود به‌درستی عمل نماییم وقتی در رسانه‌ها به برخی از مشکلات موجود اشاره می‌شود پیگیری آن‌ها تا رسیدن به نتیجه مطلوب باید ادامه پیدا بکند. اگر رسانه و یا ادعا کنندگان دروغ گفته باشند تاوانش را بدهند و چنانچه کم‌کاری و بی‌توجهی به خواست افکار عمومی توسط دست‌اندرکاران محرز شود مورد بازخواست قرار گیرند و تذکرات لازم را بگیرند.

حاکمیت روش‌های غلط و ناپسند مدیریتی اگر با همراهی عده‌ای ماله به دست همراه باشد و یا برای اداره امور به دامن روش کدخدامنشی چنگ انداخته شود مطمئناً هرروز بر عمق زخم موجود افزوده می‌شود و با گذشت زمان مشکلات بیشتری به بار می‌آید.

در فقدان مدیریت صحیح و کارآمد و عدم نظارت کافی در هر بخشی از ورزش خیلی چیزها به‌هم می‌ریزد، خیلی از حد و حدودها رعایت نمی‌شود، بعضی‌ها پا را از گلیم خود فراتر می‌گذارند و درنهایت کارها تا آن حد آشفته و به هم می‌خورد که برای سرپوش گذاشتن به ضعف‌ها و نامرادی‌ها، از کاه کوه ساختن، غلو کردن، پیازداغ هر کدام را زیاد نمودن و تهمت زدن و آشفته کردن جو به عادی‌ترین رفتار و کردار تبدیل می‌شود.

رعایت اصل نظارت اصلی ضروری در مدیریت ورزشی در سطوح خرد و کلان است. مدیریت بدون نظارت ره به‌جایی نمی‌برد و معنی و مفهوم خود را از دست می‌دهد. امیدواریم با اهمیت دادن به نظارت در ورزش ریشه بسیاری از نابسامانی‌ها، ناکامی‌ها و ناهنجاری‌ها خشکانده شود.