
فضولباشی و پایان تلخ تیم ملی امید
فوتبال مملکت با این حجم از حواشی و بیتوجهیها و خودمحوریها درست شدنی نیست. فقط بلدیم که به میزهای مدیریتی تکیه بزنیم، سفرهای کوتاه و طولانی خارج از کشور داشته باشیم، از حامیان خود در هیئتهای استانی چشمبسته حمایت بکنیم، منتقدین خود را سزاوار محرومیت و مجازات بدانیم، از اساسنامه آویزان بشویم، از جوابگویی در قبال افکار عمومی و مسئولین جاخالی کنیم و وقتی پای نتایج به میدان بیاید و شکستهای مفتضحانه را تحمل بکنیم قفل سکوت بر لب بزنیم و اگر برخیها بیشتر از اندازهشان حرف زدند و سؤال کردند برایشان شاخوشانه بکشیم و “چوبک در میان بشکنیم”. با...







