مظلومیت فوتبال شهرداری؛چه کسی مقصر است!!؟
- شناسه خبر: 5354
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۷ دی ۱۳۹۸ ساعت ۱:۰۳
- بازدید : 154 views
مظلومیت فوتبال شهرداری؛چه کسی مقصر است!!؟
پنجشنبه در هوایی سرد و در سرمای جانسوز ورزشگاه علی دایی نوار شکست های تیم فوتبال شهرداری اردبیل قطع نشد و این تیم در جریان مرحله دوم رقابت های لیگ دسته سه، چهارمین شکست فصل را پذیرفت تا بدون امتیاز در ته جدول جا خوش نماید و هواداران و دوستداران واقعی تیم نگران آینده و سقوط آن به رقابت های استانی باشند.
وضعیتی که شهرداری در حال حاضر با آن دست به گریبان می باشد آیا در شأن فوتبال اردبیل است؟ اصلا آیا در استان فوتبالی وجود دارد که انتظار معجزه از نماینده اش وجود داشته باشد؟ آیا تیم فوتبال شهرداری از شرایط لازم برای حضور در یک دوره از مسابقات بهره مند بوده که از آن توقع پیروزی و موفقیت داشته باشیم؟
رزمرگی و عدم توجه به برنامه ریزی ، چرخ های استان را در بیشتر زمینه ها کند و خسارت بار کرده است. فوتبال به عنوان یک صنعت از یک سری قوانین، مقررات و اصول علمی بهره می برد. شرط موفقیت در این عرصه رعایت همه موارد مورد نیاز و سرمایه گذاری مناسب برای بهره برداری بالا و قابل توجه است.
تیمی که در هفته دوم رقابت ها در یک یا دوشب بسته می شود و با عجله به مسابقات قدم می گذارد آیا جز شکست می تواند به نتیجه دیگری دست پیدا بکند؟
اگر تیم شهرداری موفق می شد جای تعجب داشت. شکست و سقوط آن به رقابت های استانی از آغاز مسابقات قابل پیش بینی بود. اتفاق غیر منتظره ای روی نداده است. شکست حق مسلم تیم شهرداری بود. باید به کادر فنی و بازیکنان این تیم خسته نباشید گفت، چرا که در هر مسابقه ای که به میدان رفته اند تا پای جان جنگیده و به کیسه بوکسی برای رقبا تبدیل نشده اند.
تصمیم گیری در مورد تیم شهرداری، حضور و یا عدم حضور آن در رقابت های لیگ سه در آخرین فرصت های مهلت قانونی به یک عادت در بین مسئولان شورا و شهرداری تبدیل شده است.
وقتی سرنوشت و چگونگی شرکت تیم در رقابت های چند سال اخیر بررسی شود جز افسوس و افسوس وباز هم افسوس چیزی عاید انسان نمی شود. در نزد حضرات شورا و شهرداری گویا چیزی به نام تجربه و درس گرفتن از گذشته ارزش ندارد. برای آن ها تصمیم های آنی و لحظه ای ایده آل است و در نزد افکار عمومی تأثیر گذار!
دوستانِ ما آن قدر در محدوده خود محوری و در برخی موارد در دام غرور و خود بزرگ بینی گرفتارند که فریاد مردم و یا گفته های رسانه ها را نمی شنوند و هر چه دوست دارند عمل می کنند و گویا به کسی هم جوابگو نیستند.
در 23 اردیبهشت ماه سال 98 در مطلبی تحت عنوان فوتبالِ شب امتحانی از شورا و شهردار درخواست کردیم که حداقل در سال 98 برای چگونگی حضور تیم در رقابت ها به موقع تصمیم گری نمایند و در ادامه در فرصت های مناسب نیز این درخواست را مطرح کردیم ولی گویا در شورا و شهرداری کارهای واجب تر و اولویت دار نسبت به سرنوشت فوتبال و تیم ریشه داری چون شهرداری بوده است که امسال نیز فرصت تصمیم گیری را به آخرین لحظه ها موکول اش نمودند.
در وضعیت به وجود آمده برای تیم محبوب شهرداری چه کسی مقصر است؟ چه کس و یا چه کسانی وظیفه خود را به موقع و به طور کامل انجام نداه و چنین سرنوشتی را برای تیم رقم زده اند؟ چه باید کرد ؟ باید نشست و زانوی غم در بغل گرفت و پرونده یک تیم دوست داشتنی را به بایگانی سپرد؟
کادر فنی و بازیکنان
در شکست ها و عدم موفقیت تیم، کادر فنی و بازیکنان بی تقصیرند. هر چند که گناه و تقصیری متوجه آن ها نست بلکه شایسته تقدیر و قدردانی هستند. از سرمربی و مربیانی که آبروی خود را در کف دست گذاشته و مسئولیت فنی تیم شبِ آخری را می پذیرند باید به خوبی و نیکی یاد گردد.
بازیکنی که بدون دریافت پیش پرداخت و بدون آمادگی لازم در مسابقات شرکت می کند و خطر آسیب دیدگی را به جان می خرد شایسته احترام است.
کسانی که کوچکترین آشنایی با فوتبال و اصول حاکم بر آن داشته باشند باید به همت کادر فنی و بازیکنان درود بفرستند و از آن ها به نیکی یاد به کنند.
هیأت فوتبال
فوتبال استان در سطح کشور و در بین استان های غیر برخوردار اول شده است. فوتبال ما مسابقاتی منظم، مرتب و استاندارد در همه مقاطع و رده ها از لیگ برتر گرفته تا دسته یک و دو و سه برخوردار می باشد، فوتبال ما ستاره ای درخشان در آسمان ورزش استان است، فوتبال ما در منطقه یکه تاز است و استان های همجوار مدام در حسرت رسیدن به جایگاه آن می باشند، پس می توان نتیجه گرفت که در نتایج تیم شهرداری ، هیأت فوتبال و مدیران همیشه مدعی و کار بلد آن بیگناهِ بیگناه هستند!!!
شورا و شهردار
آقایان عضو شورا و شهردار اردبیل اگر می خواستید تیم را مورد حمایت قرار دهید چرا به وقت مناسب این کار را نکردید؟ در ورزش و فوتبال هر کار و عملی که به موقع و با تدبیر خاص انجام نشود حاصل و نتیجه مطلوبی نمی تواند داشته باشد. نمونه این ادعا تیم شهرداری است که چون از قافله تدبیر و برنامه ریزی دور است شکست و حذفش می تواند حتمی باشد.
کلام آخر
مردم اردبیل علیرغم استعدادها و مواهب طبیعی و خدادادی اش همیشه از حداقل ها بهره برده است. همین فوتبال اگر با استان های هم سطح اش مقایسه شود مظلومیت آن بیشتر احساس خواهد شد. در خیلی از موارد اردبیلی ها بار مسائل مختلف را بر دوش می کشند و نفع آن را دیگران می برند. مثلا هیأت فوتبال ما شش دانگ هوادار و همراه فدراسیون نشین ها می شود ولی بعد از به قدرت رسیدن ، محبت آن ها شامل اصفهانی ها و … می گردد. این هم از شانسِ فوتبالی ها و دوستداران فوتبال اردبیل است.
این نوشته را با ابیاتی از اشعار ترکی استاد شهریار به پایان می رسانیم و امیدواریم که در فرصت مناسب همچنان این بحث را ادامه بدهیم.
بیزه گله، گلمیه بیر کال اییده
قونشوموزا هیوا گلی، نار گلی
خان ائویینه، شیر گله، قویروق بولار
بیزیم ائوه کور ایت گله، هار گلی
خلقه قوناق گلی، گوزی سورمه لی
بیزیم ائودن، کور گئتمه میش کار گلی
غم یوکوندن، کدخانین حصه سی
خردل اولی، بیزیمکی خروار گلی