مظلومیت قهرمانان ورزشی استان؛ مهران احمدی قطره ای از دریا
- شناسه خبر: 5831
- تاریخ و زمان ارسال: ۲ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۰۷
- بازدید : 94 views
پنجشنبه شب برنامه دعوت صدا و سیمای مرکز اردبیل نمونه ای از مظلومیت قهرمانان ورزشی استان را به تصویر کشید.
کسانی که در پای تلویزیون سخنان جوان برومندی چون مهران احمدی را شنیدند مطمئن تحت تأثیر حرف های این جوان قرار گرفتند. حرف هایی که صادقانه از دل برآید لاجرم بر دل می نشیند.
احمدی در آستانه روز قدس به برنامه دعوت، دعوت شده بود. او جوانی است که در مسابقات جهانی بازی های الکترونیک از قرار گرفتن در برابر نماینده رزیم اشغالگر خودداری کرده بود.
اوج شاهکار و نقطه عطف حرکت به یادماندنی این جوان، آن بود که وی بدون سرپرست و مربی و به همراه یک بازیکن دیگر در رقابت ها حضور یافته بود. در تیم های ورزشی دیده شده است که با وجود سرپرستان و همراهان رنگارنگ، ده ها مشکل به وجود می آید ولی جوانی به نام مهران احمدی با دید وسیع، آگاهی کامل و با عشق به وطن و آرمان های انقلاب، تصمیمی می گیرد که تحسین همه آزادگان جهان را بر می انگیزد.
و حالا او در یک برنامه زنده تلویزیونی در مقابل مجری پیشکسوت صدا و سیمای اردبیل می نشیند و از بی توجهی ها، وعده های عملی نشده، کم محبتی ها و بی تفاوتی ها سخن می گوید.
جوانی که سرپرستی یک خانواده پرجمعیت را به عهده دارد، برای گذران زندگی کارگری می کند و در رشته ای به نام بازی های الکترونیک پیراهن تیم ملی را بر تن می کند، زیر فشار زندگی فشارش افزایش یافته ولی همچنان به کاری که کرده است افتخار می کند و قرار گرفتن در مقابل نماینده رژیم صهیونیستی را برای خود افتخاری بزرگ و ماندگار تلقی می کند.
یادم است وقتی احمدی از مسابقات برگشت مسیر تهران اردبیل را با اتوبوس طی کرد و در ترمینال سه یا چهار نفر از اعضای هیئت ورزش های همگانی به استقبالش رفتند. بعد از آن هر مسئول و دست اندرکاری که مهران را ملاقات کرد، عکس گرفت و دریغ از یک کمک مناسب، کمک و حمایتی که بتواند گرهی از ده ها گره موجود در زندگی او را باز بکند.
همین مهران احمدی که در برنامه دعوت مجری و میهمان از او تعریف کردند و تمجید نمودند و توجه به چنین جوانان و عاشق نظام و ایران را برای مسئولین واجب و ضروری تلقی می کردند بعد از بازگشت از مسابقات مدت ها به دنبال یک ملاقات چند دقیقه ای با استاندار اردبیل بود. او به هر دری زد و واسطه های زیادی تراشید ولی نشد که نشد تا این که بعد از پایان مراسمی در دانشگاه آزاد اسلامی سرپایی استاندار را برای لحظاتی کوتاه ملاقات کرد، آیا جوانی که در یک صحنه بین المللی از آرمان های انقلاب دفاع کرده حق اش نبود که برای دقایقی در اتاق استاندار میهمانش باشد. به مهران احمدی به اندازه یک تشکل بی نام و نشان سیاسی ای کاش اهمیت می دادیم.
قهرمانان ورزشی را دریابیم و کمک حال آنها باشیم تا بتوانند با آرامش برای ادامه راه قهرمانی و افتخارآفرینی برنامه ریزی بکنند.
باور کنید به عنوان یک شهروند و یک هوادار ورزش از گفته های مهران احمدی خجالت کشیدم و شرمندگی احساس کردم. آیا مسئولین ما نیز با شنیدن حرف دل این جوان ممکن است به اندازه سر سوزن خجالت بکشند. فکر نمی کنم چرا که اگر چنین می شد دیگر جوانانی چون احمدی در برابر دوربین های تلویزیونی غرور خود را نمی شکستند و از مشکلات زندگی سخن نمی گفتند.یا حق.